Иса Мәсиһин һәјатыны гурбан вермәси «чохлары уғрунда» неҹә фидјә олду?
Мүгәддәс Јазыларын ҹавабы
Иса Мәсиһин фидјә гурбанлығы Аллаһын бәшәријјәти ҝүнаһ вә өлүмдән хилас етмәк тәдбиридир. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, Иса Мәсиһин ганынын төкүлмәси илә фидјә өдәнилди (Ефеслиләрә 1:7; 1 Бутрус 1:18, 19). Беләликлә, Иса демишди ки, о, «бир чохлары уғрунда һәјатыны фидјә кими вермәк үчүн ҝәлиб» (Мәтта 20:28).
Нәјә ҝөрә инсанларын фидјәјә еһтијаҹы вар иди?
Улу атамыз Адәм камил јарадылмышды, јәни ҝүнаһсыз иди. О, әбәди јашамалы иди, анҹаг Аллаһа итаәт етмәмәји сечдији үчүн әбәди һәјаты итирди (Јарадылыш 3:17—19). Ушаглары оланда о, ҝүнаһын әламәтләрини онлара да өтүрдү (Ромалылара 5:12). Мисал үчүн, Мүгәддәс Китабда ҝөстәрилир ки, Адәм һәм өзүнү, һәм дә ушагларыны ҝүнаһ вә өлүмә сатды (Ромалылара 7:14). Ҝүнаһлы олдуглары үчүн онларын һеч бири Адәмин итирдијини ҝери гајтара билмәди (Зәбур 49:7, 8).
Аллаһ Адәмин нәслинин чарәсизлијини ҝөрүб онлара рәһм етди (Јәһја 3:16). Аллаһын әдаләт һисси јол вермир ки, О, әсаслы сәбәб олмадан ҝүнаһы бағышласын вә ја она ҝөз јумсун (Зәбур 89:14; Ромалылара 3:23—26). Јеһова инсанлары севдији үчүн онларын ҝүнаһыны нәинки бағышлады, һәмчинин арадан галдырмаг үчүн һүгуги әсас тәшкил етди (Ромалылара 5:6—8). Фидјә һүгуги әсаса сөјкәнир.
Фидјәнин фајдасы
Мүгәддәс Китабда истифадә олунан «фидјә» сөзү өзүнә ашағыдакы үч мәгамы дахил едир:
Дәјәри өдәмәк (Сајлар 3:46, 47).
Азад етмәк вә ја әвәзини өдәмәк (Чыхыш 21:30).
Вурулан зәрәри там шәкилдә өдәмәк *.
Инди исә ҝәлин Иса Мәсиһин фидјә гурбанлығынын бу үч мәгамы өзүнә неҹә дахил етдијини арашдыраг.
Дәјәри өдәмәк. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, мәсиһиләр баһа гијмәтә алыныблар (1 Коринфлиләрә 6:20; 7:23). Бу гијмәт Иса Мәсиһин төкүлән ганыдыр. Бунун сајәсиндә о, «һәр тајфаја, һәр дилә, халга вә үммәтә мәнсуб олан инсанлары... Аллаһ үчүн сатын [алды]» (Вәһј 5:8, 9).
Азад етмәк. Иса пејғәмбәрин өлүмү сајәсиндә ҝүнаһдан «фидјә васитәсилә азад» олдуг (1 Коринфлиләрә 1:30; Колослулара 1:14; Ибраниләрә 9:15).
Вурулан зәрәри өдәмәк. Иса Мәсиһин фидјә гурбанлығы Адәмин вурдуғу зәрәри там шәкилдә өдәди, јәни итирдији камил инсан һәјатыны ҝери газанды (1 Коринфлиләрә 15:21, 22, 45, 46). Мүгәддәс Китабда дејилир: «Бир нәфәрин [Адәмин] итаәтсизлији чохлу инсаны ҝүнаһлы етдији кими, бир шәхсин [Иса Мәсиһин] итаәти дә чохлу инсаны салеһ едәҹәк» (Ромалылара 5:19). Бу ајәдән бир нәфәрин өлүмүнүн чохлу ҝүнаһкарлар үчүн неҹә фидјә олдуғуну ҝөрмәк олар. Иса Мәсиһ ҹаныны, «мүвафиг бир фидјә кими, һамыдан өтрү» — фидјәдән фајда әлдә етмәк үчүн ҹидди аддымлар атан кәсләр үчүн верди (1 Тимутијә 2:5, 6).
^ абз. 11 Мүгәддәс Китабын орижинал мәтниндә «фидјә» сөзү вурулан зәрәрин әвәзини өдәмәк вә ја кимисә азад етмәк үчүн фидјә вермәк мәнасыны верир. Мәсәлән, ибрани фели олан «кафар», әсасән, «өртмәк» мәнасыны дашыјыр. Бу сөз, адәтән, ҝүнаһы өртмәк кими истифадә олунур (Зәбур 65:3). Һәмин сөзүн исим формасы олан «кофер» исә, вурулан зәрәри өртмәк вә ја әвәзини өдәмәк мәнасыны дашыјыр (Чыхыш 21:30). Ејнилә дә, јунан сөзү олан «литрон», адәтән, «фидјә» кими тәрҹүмә олунур, һәмчинин «азад етмәк үчүн өдәнилән мәбләғ» вә ја «сатын алма» мәнасында да ишләнә биләр (Мәтта 20:28; Мүгәддәс Китаб, 2009). Јунан јазычылары бу ифадәни мүһарибә заманы әсирликдә олан кәси вә ја нөкәри азад етмәк үчүн верилән фидјә кими истифадә едибләр.
