Шүбһәсиз, инсанлар бундан сонра да елми наилијјәтләр газанаҹаглар. Бәс онлар нә вахтса елә бир ҹәмијјәт гура биләҹәкләрми ки, һамы, сөзүн әсил мәнасында, бир-биринин гајғысына галсын? Хејр. Бу ҝүн дүнја худбин вә тамаһкар инсанларла долудур. Лакин Аллаһ бәшәр аиләси үчүн ҝөзәл бир шеј нијјәт едиб. (2 Бутрус 3:13 ајәсини охујун.)

Аллаһын Кәламында дејилир ки, ҝәләҹәкдә елә бир ҹәмијјәт олаҹаг ки, һәр кәс бир-биринә мәһәббәт ҝөстәрәҹәк. Инсанлар әмин-аманлыгда јашајаҹаг вә һеч ким онлара зәрәр вурмајаҹаг. (Микә 4:3, 4 ајәләрини охујун.)

Аллаһ илк инсаны јараданда онда зәррә гәдәр дә олсун худбинлик јох иди. Амма илк инсан Аллаһа итаәтсизлик ҝөстәрмәклә ҝүнаһлы олду. Худбинлик ҝүнаһлы әмәлләрин нәтиҹәси олдуғу үчүн бу хүсусијјәт бизә дә кечиб. Амма буна бахмајараг, Аллаһ Иса пејғәмбәрин васитәсилә бәшәријјәти јенидән ҝүнаһсыз вәзијјәтә гајтараҹаг. (Ромалылара 7:21, 24, 25 ајәләрини охујун.)

Аллаһын ризасы илә, Иса пејғәмбәр өз ҹаныны гурбан верди вә бунунла да илк инсанын итаәтсизлијинин нәтиҹәсини арадан галдырды (Ромалылара 5:19). Пејғәмбәрин өлүмү ҝөзәл ҝәләҹәјә јол ачды. Һәмин дөврдә инсанларын худбин истәкләри вә пислик етмәјә мејилләри олмајаҹаг. (Зәбур 37:9—11 ајәләрини охујун.)