Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Νεεμία
Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός
Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Νεεμία
ΔΩΔΕΚΑ χρόνια έχουν περάσει από τότε που έλαβαν χώρα τα τελευταία γεγονότα τα οποία καταγράφονται στο Γραφικό βιβλίο του Έσδρα. Είναι κοντά ο καιρός «που θα βγει ο λόγος να αποκατασταθεί και να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ»—γεγονός που σηματοδοτεί την έναρξη των 70 εβδομάδων ετών οι οποίες οδηγούν στον Μεσσία. (Δανιήλ 9:24-27) Το βιβλίο του Νεεμία αφηγείται την ιστορία του λαού του Θεού η οποία αφορά την ανοικοδόμηση του τείχους της Ιερουσαλήμ. Καλύπτει μια κρίσιμη περίοδο 12 και πλέον ετών, από το 456 Π.Κ.Χ. μέχρι κάποιο σημείο μετά το 443 Π.Κ.Χ.
Αυτό το βιβλίο, το οποίο γράφτηκε από τον Κυβερνήτη Νεεμία, αποτελεί μια συναρπαστική αφήγηση που δείχνει πώς εξυψώνεται η αληθινή λατρεία όταν η αποφασιστική δράση συνδυάζεται με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά Θεό. Καταδεικνύει πώς χειρίζεται ο Ιεχωβά τα ζητήματα για να επιτελεστεί το θέλημά του. Είναι επίσης η ιστορία ενός ισχυρού και θαρραλέου ηγέτη. Το άγγελμα του βιβλίου του Νεεμία παρέχει πολύτιμα μαθήματα για όλους τους αληθινούς λάτρεις σήμερα, «διότι ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη».—Εβραίους 4:12.
«ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΘΗΚΕ»
Ο Νεεμίας βρίσκεται στα Σούσα, το κάστρο, υπηρετώντας τον Βασιλιά Αρταξέρξη τον Μακρόχειρα σε θέση εμπιστοσύνης. Μόλις ακούει τα νέα ότι τα μέλη του λαού του «βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση και σε όνειδος· και το τείχος της Ιερουσαλήμ είναι γκρεμισμένο, και οι πύλες της έχουν καεί με φωτιά», ο Νεεμίας αναστατώνεται πολύ. Προσεύχεται ένθερμα στον Θεό για κατεύθυνση. (Νεεμίας 1:3, 4) Κάποια στιγμή, ο βασιλιάς παρατηρεί τη λύπη του Νεεμία και του δίνει την ευκαιρία να πάει στην Ιερουσαλήμ.
Όταν φτάνει στην Ιερουσαλήμ, ο Νεεμίας επιθεωρεί το τείχος υπό το κάλυμμα του σκοταδιού και αποκαλύπτει στους Ιουδαίους το σχέδιό του για την ανοικοδόμηση του τείχους. Μαζί με την κατασκευή αρχίζει και η εναντίωση προς το έργο. Ωστόσο, υπό τη θαρραλέα ηγεσία του Νεεμία “τελικά το τείχος αποπερατώνεται”.—Νεεμίας 6:15.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
1:1· 2:1—Αρχίζει από το ίδιο σημείο αναφοράς ο υπολογισμός του “εικοστού έτους” για το οποίο γίνεται λόγος σε αυτά τα δύο εδάφια; Ναι, πρόκειται για το 20ό έτος της διακυβέρνησης του Βασιλιά Αρταξέρξη. Εντούτοις, η μέθοδος υπολογισμού που χρησιμοποιήθηκε σε αυτά τα εδάφια είναι διαφορετική. Ιστορικές αποδείξεις μαρτυρούν ότι το 475 Π.Κ.Χ. ήταν το έτος ανάρρησης του Αρταξέρξη στο θρόνο. Εφόσον οι Βαβυλώνιοι γραφείς υπολόγιζαν συνήθως τα έτη της διακυβέρνησης των Περσών βασιλιάδων από μήνα Νισάν (Μάρτιος/Απρίλιος) σε μήνα Νισάν, το πρώτο βασιλικό έτος του Αρταξέρξη άρχισε το μήνα Νισάν του 474 Π.Κ.Χ. Επομένως, το 20ό έτος διακυβέρνησης που αναφέρεται στο εδάφιο Νεεμίας 2:1 άρχισε το μήνα Νισάν του 455 Π.Κ.Χ. Ο μήνας Χισλέβ (Νοέμβριος/Δεκέμβριος) που αναφέρεται στο εδάφιο Νεεμίας 1:1 ήταν λογικά ο Χισλέβ του προηγούμενου έτους—του 456 Π.Κ.Χ. Ο Νεεμίας τοποθετεί και αυτόν το μήνα στο 20ό έτος της βασιλείας του Αρταξέρξη. Ίσως σε αυτή την περίπτωση υπολόγιζε τα έτη από την ημερομηνία ενθρόνισης του μονάρχη. Είναι επίσης πιθανό να υπολόγιζε ο Νεεμίας το χρόνο με βάση το πολιτικό έτος, όπως το αποκαλούν οι Ιουδαίοι σήμερα, το οποίο αρχίζει το μήνα Τισρί, που αντιστοιχεί με μέρος της περιόδου Σεπτεμβρίου/Οκτωβρίου. Ούτως ή άλλως, το έτος κατά το οποίο βγήκε ο λόγος για την αποκατάσταση της Ιερουσαλήμ ήταν το 455 Π.Κ.Χ.
4:17, 18—Πώς μπορούσε κάποιος να κάνει το έργο της ανοικοδόμησης μόνο με το ένα χέρι; Για τους αχθοφόρους αυτό δεν θα αποτελούσε πρόβλημα. Όταν τοποθετούσαν το φορτίο στο κεφάλι ή στους ώμους τους, μπορούσαν εύκολα να το ισορροπούν με το ένα χέρι “ενώ με το άλλο κρατούσαν το ακόντιο”. Οι οικοδόμοι οι οποίοι χρειάζονταν και τα δύο χέρια για να εργάζονται «είχαν ζωσμένο ο καθένας το σπαθί του πάνω στο γοφό του ενώ έχτιζαν». Ήταν έτοιμοι να αναλάβουν δράση σε περίπτωση επίθεσης του εχθρού.
5:7—Με ποια έννοια άρχισε ο Νεεμίας να “επικρίνει τους ευγενείς και τους υποκυβερνήτες”; Αυτοί οι άνθρωποι δάνειζαν με τόκο στους συμπατριώτες τους Ιουδαίους παραβιάζοντας το Μωσαϊκό Νόμο. (Λευιτικό 25:36· Δευτερονόμιο 23:19) Επιπλέον, ο τόκος που απαιτούσαν οι δανειστές ήταν υψηλός. Αν απαιτούσαν μηνιαίο τόκο, «το εκατοστό» θα ισοδυναμούσε με 12 τοις εκατό το χρόνο. (Νεεμίας 5:11) Αποτελούσε βαναυσότητα το να επιβάλλουν αυτόν τον τόκο σε ανθρώπους που ήταν ήδη καταβαρημένοι από τους φόρους και την έλλειψη τροφής. Ο Νεεμίας επέκρινε τους πλουσίους για αυτή την κατάσταση με την έννοια ότι, χρησιμοποιώντας το Νόμο του Θεού, τους έλεγξε και τους επέπληξε, και έτσι εξέθεσε την αδικοπραγία τους.
6:5—Εφόσον οι εμπιστευτικές επιστολές έμπαιναν συνήθως σε σφραγισμένο σάκο, γιατί έστειλε ο Σαναβαλλάτ «ανοιχτή επιστολή» στον Νεεμία; Ο Σαναβαλλάτ ίσως σκόπευε να δημοσιοποιήσει τις ψευδείς κατηγορίες που διατύπωσε στέλνοντάς τες με ανοιχτή επιστολή. Πιθανώς έλπιζε ότι αυτό θα εξαγρίωνε τον Νεεμία τόσο πολύ ώστε θα εγκατέλειπε το έργο οικοδόμησης για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Ή ο Σαναβαλλάτ μπορεί να νόμιζε ότι τα περιεχόμενα της επιστολής θα προξενούσαν τόση αναστάτωση μεταξύ των Ιουδαίων ώστε θα σταματούσαν το έργο τους εντελώς. Ο Νεεμίας δεν τρομοκρατήθηκε και συνέχισε ήρεμα το θεόδοτο έργο του.
Μαθήματα για Εμάς:
1:4· 2:4· 4:4, 5. Όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις ή παίρνουμε σημαντικές αποφάσεις, πρέπει να “εγκαρτερούμε στην προσευχή” και να ενεργούμε σε αρμονία με τη θεοκρατική κατεύθυνση.—Ρωμαίους 12:12.
1:11–2:8· 4:4, 5, 15, 16· 6:16. Ο Ιεχωβά απαντάει στις ειλικρινείς προσευχές των υπηρετών του.—Ψαλμός 86:6, 7.
1:4· 4:19, 20· 6:3, 15. Αν και ο Νεεμίας ήταν άνθρωπος με τρυφερά αισθήματα, έθεσε έξοχο παράδειγμα ως άνθρωπος δράσης ο οποίος ήταν σταθερός υπέρ της δικαιοσύνης.
1:11–2:3. Η κύρια πηγή χαράς του Νεεμία δεν ήταν η επιφανής θέση που κατείχε ως οινοχόος, αλλά η προώθηση της αληθινής λατρείας. Δεν πρέπει, λοιπόν, η λατρεία του Ιεχωβά και όλα όσα συμβάλλουν στην προώθησή της να αποτελούν το κύριο μέλημά μας και την πρωταρχική πηγή της χαράς μας;
2:4-8. Ο Ιεχωβά υποκίνησε τον Αρταξέρξη να δώσει στον Νεεμία την άδεια να πάει και να ανοικοδομήσει το τείχος της Ιερουσαλήμ. «Η καρδιά του βασιλιά είναι σαν ρεύματα νερού στο χέρι του Ιεχωβά», λέει το εδάφιο Παροιμίες 21:1. «Όπου τον ευχαριστεί τη στρέφει».
3:5, 27. Δεν πρέπει να θεωρούμε ότι η χειρωνακτική εργασία για χάρη της αληθινής λατρείας είναι κάτι που δεν αρμόζει στην αξιοπρέπειά μας, όπως έκαναν οι «μεγαλοπρεπείς» από τους Θεκωίτες. Αντίθετα, μπορούμε να μιμούμαστε τους απλούς Θεκωίτες οι οποίοι διέθεσαν πρόθυμα τον εαυτό τους.
3:10, 23, 28-30. Αν και μερικοί είναι σε θέση να μετακομίσουν εκεί όπου η ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη, πολλοί από εμάς υποστηρίζουμε την αληθινή λατρεία κοντά στο σπίτι μας. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό συμβάλλοντας στο έργο οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας και στις προσπάθειες παροχής βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών, αλλά κυρίως συμμετέχοντας στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας.
4:14. Όταν αντιμετωπίζουμε εναντίωση, μπορούμε και εμείς να υπερνικούμε το φόβο ενθυμούμενοι «τον Μεγάλο και τον Φοβερό».
5:14-19. Για τους Χριστιανούς επισκόπους, ο Κυβερνήτης Νεεμίας αποτελεί θαυμάσιο παράδειγμα ταπεινοφροσύνης, ανιδιοτέλειας και διάκρισης. Παρότι ήταν ζηλωτής στην επιβολή του Νόμου του Θεού, δεν εξουσίαζε τους άλλους για προσωπικό όφελος. Αντίθετα, έδειχνε ενδιαφέρον για τους καταπιεσμένους και τους φτωχούς. Εκδηλώνοντας γενναιοδωρία, ο Νεεμίας έθεσε εξαιρετικό παράδειγμα για όλους τους υπηρέτες του Θεού.
«ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΕ, ΘΕΕ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΚΑΛΟ»
Μόλις ολοκληρώνεται το τείχος της Ιερουσαλήμ, ο Νεεμίας στήνει τις πύλες και κάνει διευθετήσεις για την ασφάλεια της πόλης. Στη συνέχεια φτιάχνει ένα γενεαλογικό αρχείο του λαού. Καθώς όλος ο λαός συγκεντρώνεται «στην πλατεία που υπήρχε απέναντι από την Πύλη των Υδάτων», ο Έσδρας ο ιερέας διαβάζει το βιβλίο του Νόμου του Μωυσή, ενώ ο Νεεμίας και οι Λευίτες εξηγούν το Νόμο στο λαό. (Νεεμίας 8:1) Όταν μαθαίνουν τις διατάξεις που αφορούν τη Γιορτή των Σκηνών, τηρούν τη γιορτή με μεγάλη χαρά.
Ακολουθεί άλλη μια σύναξη, κατά τη διάρκεια της οποίας «το σπέρμα του Ισραήλ» εξομολογείται τις αμαρτίες του έθνους, οι Λευίτες ανασκοπούν την πολιτεία του Θεού με τον Ισραήλ και ο λαός ορκίζεται να “περπατάει σύμφωνα με το νόμο του αληθινού Θεού”. (Νεεμίας 9:1, 2· 10:29) Εφόσον η Ιερουσαλήμ είναι ακόμη αραιοκατοικημένη, ρίχνονται κλήροι ώστε 1 στους 10 άντρες που ζουν εκτός πόλης να μετακομίσουν μέσα στην πόλη. Έπειτα, εγκαινιάζεται το τείχος με τέτοιον ενθουσιασμό ώστε «η χαρά της Ιερουσαλήμ . . . ακούγεται πολύ μακριά». (Νεεμίας 12:43) Δώδεκα χρόνια μετά την άφιξή του, ο Νεεμίας φεύγει από την Ιερουσαλήμ για να επιστρέψει στα καθήκοντά του κοντά στον Αρταξέρξη. Σύντομα εισχωρεί η ακαθαρσία ανάμεσα στους Ιουδαίους. Μόλις ο Νεεμίας επιστρέφει στην Ιερουσαλήμ, αναλαμβάνει αποφασιστική δράση για να διορθώσει την κατάσταση. Για τον εαυτό του, υποβάλλει ένα ταπεινό αίτημα: «Θυμήσου με, Θεέ μου, για καλό».—Νεεμίας 13:31.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
7:6-67—Γιατί διαφέρει ο κατάλογος του Νεεμία για το υπόλοιπο που επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ με τον Ζοροβάβελ από τον κατάλογο του Έσδρα ως προς τους αριθμούς ορισμένων σπιτικών; (Έσδρας 2:1-65) Ο λόγος για αυτές τις διαφοροποιήσεις ίσως είναι ότι ο Έσδρας και ο Νεεμίας χρησιμοποίησαν διαφορετικές πηγές. Παραδείγματος χάρη, ο αριθμός εκείνων που εγγράφηκαν για να επιστρέψουν μπορεί να διαφέρει από τον αριθμό εκείνων που όντως επέστρεψαν. Επίσης, τα δύο αρχεία ίσως διαφέρουν επειδή μερικοί Ιουδαίοι οι οποίοι αρχικά δεν ήταν σε θέση να αποδείξουν τη γενεαλογική τους γραμμή το έκαναν αυτό αργότερα. Και οι δύο αφηγήσεις, όμως, συμφωνούν στο εξής: Ο αριθμός εκείνων που επέστρεψαν αρχικά ήταν 42.360 χωρίς τους δούλους και τους υμνωδούς.
10:34—Γιατί απαιτούνταν να προμηθεύει ξύλα ο λαός; Ο Μωσαϊκός Νόμος δεν πρόσταζε την προσφορά ξύλων. Η απαίτηση αυτή προέκυψε λόγω ανάγκης και μόνο. Χρειάζονταν μεγάλες ποσότητες ξυλείας για να καούν οι θυσίες. Προφανώς δεν υπήρχαν αρκετοί Νεθινίμ, οι οποίοι υπηρετούσαν ως μη Ισραηλίτες δούλοι του ναού. Γι’ αυτό, ρίχτηκαν κλήροι ώστε να διασφαλιστεί η συνεχής προμήθεια ξύλων.
13:6, υποσημείωση στη ΜΝΚ—Πόσο καιρό απουσίαζε ο Νεεμίας από την Ιερουσαλήμ; Το μόνο που αναφέρει η Γραφή είναι ότι «ύστερα από κάποιο διάστημα» ή «στο τέλος των ημερών» ο Νεεμίας ζήτησε από το βασιλιά άδεια για να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ. Επομένως, είναι αδύνατον να καθοριστεί η διάρκεια της απουσίας του. Αλλά μόλις επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ, ο Νεεμίας διαπίστωσε πως ούτε το ιερατείο υποστηριζόταν ούτε ο νόμος του Σαββάτου τηρούνταν. Πολλοί είχαν πάρει αλλοεθνείς συζύγους και τα παιδιά τους δεν μιλούσαν καν τη γλώσσα των Ιουδαίων. Για να επιδεινωθούν τόσο πολύ οι συνθήκες, ο Νεεμίας μάλλον έλειπε πολύ καιρό.
13:25, 28—Εκτός του ότι “επέκρινε” τους απειθείς Ιουδαίους, ποια άλλα διορθωτικά μέτρα πήρε ο Νεεμίας; Ο Νεεμίας τούς “καταράστηκε” με την έννοια ότι παρέθεσε τις κρίσεις του Νόμου του Θεού εναντίον τους. “Χτύπησε μερικούς από αυτούς”, ίσως διατάζοντας να τους επιβληθεί δικαστική ποινή. Ως σύμβολο της ηθικής του αγανάκτησης, “ξερίζωσε μερικές από τις τρίχες τους”. Έδιωξε επίσης τον εγγονό του Αρχιερέα Ελιασίβ, ο οποίος είχε παντρευτεί μια κόρη του Σαναβαλλάτ του Ορωνίτη.
Μαθήματα για Εμάς:
8:8. Ως δάσκαλοι του Λόγου του Θεού, “του προσδίδουμε νόημα” χρησιμοποιώντας καλή άρθρωση και τονισμό, καθώς και εξηγώντας τις Γραφές ορθά, κάνοντας σαφή την εφαρμογή τους.
8:10. «Η χαρά του Ιεχωβά» έρχεται όταν κάποιος συναισθάνεται και ικανοποιεί την πνευματική του ανάγκη και όταν ακολουθεί τη θεοκρατική κατεύθυνση. Πόσο ζωτικό είναι να μελετούμε επιμελώς τη Γραφή, να παρακολουθούμε τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις και να συμμετέχουμε με ζήλο στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης!
11:2. Το να αφήσει κάποιος την κληρονομική του ιδιοκτησία και να μετακομίσει στην Ιερουσαλήμ περιλάμβανε προσωπική δαπάνη και ορισμένα μειονεκτήματα. Όσοι προσφέρθηκαν εθελοντικά να το κάνουν αυτό έδειξαν αυτοθυσιαστικό πνεύμα. Και εμείς μπορούμε να δείχνουμε τέτοιο πνεύμα όταν μας δίνονται ευκαιρίες να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας προς όφελος των άλλων στις συνελεύσεις και σε άλλες περιστάσεις.
12:31, 38, 40-42. Η υμνολογία είναι έξοχος τρόπος να αινούμε τον Ιεχωβά και να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας σε αυτόν. Πρέπει να ψέλνουμε ολόκαρδα στις Χριστιανικές συνάξεις.
13:4-31. Πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην επιτρέψουμε στον υλισμό, στη διαφθορά και στην αποστασία να παρεισφρήσουν στη ζωή μας.
13:22. Ο Νεεμίας γνώριζε καλά ότι ήταν υπόλογος στον Θεό. Και εμείς επίσης χρειάζεται να έχουμε επίγνωση του ότι είμαστε υπόλογοι στον Ιεχωβά.
Η Ευλογία του Ιεχωβά Είναι Απαραίτητη!
«Αν ο Ιεχωβά δεν οικοδομήσει το σπίτι», έψαλε ο ψαλμωδός, «άδικα εργάστηκαν σκληρά για αυτό οι οικοδόμοι του». (Ψαλμός 127:1) Με τι ωραίο τρόπο καταδεικνύει το βιβλίο του Νεεμία το πόσο αληθινά είναι αυτά τα λόγια!
Το μάθημα για εμάς είναι ξεκάθαρο. Αν θέλουμε να έχουμε επιτυχία σε οποιεσδήποτε προσπάθειες καταβάλλουμε, πρέπει να έχουμε την ευλογία του Ιεχωβά. Μπορούμε να αναμένουμε πραγματικά να μας ευλογήσει ο Ιεχωβά αν δεν δίνουμε στην αληθινή λατρεία την πρώτη θέση στη ζωή μας; Όπως ο Νεεμίας, λοιπόν, ας κάνουμε τη λατρεία του Ιεχωβά και την προώθησή της πρωταρχικό μέλημά μας.
[Εικόνα στη σελίδα 8]
«Η καρδιά του βασιλιά είναι σαν ρεύματα νερού στο χέρι του Ιεχωβά»
[Εικόνα στη σελίδα 9]
Ο Νεεμίας—άνθρωπος δράσης και τρυφερών αισθημάτων—έρχεται στην Ιερουσαλήμ
[Εικόνες στη σελίδα 10, 11]
Γνωρίζετε πώς να “προσδίδετε νόημα” στο Λόγο του Θεού;