Κύρια Σημεία από τις Επιστολές Προς τους Γαλάτες, τους Εφεσίους, τους Φιλιππησίους και τους Κολοσσαείς
Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός
Κύρια Σημεία από τις Επιστολές Προς τους Γαλάτες, τους Εφεσίους, τους Φιλιππησίους και τους Κολοσσαείς
ΟΤΑΝ ο απόστολος Παύλος ακούει πως ορισμένοι Χριστιανοί παρεκτράπηκαν από την αγνή λατρεία εξαιτίας των Ιουδαϊζόντων, γράφει μια δυναμική επιστολή «προς τις εκκλησίες της Γαλατίας». (Γαλ. 1:2) Η επιστολή αυτή, γραμμένη γύρω στο 50-52 Κ.Χ., περιέχει άμεσες συμβουλές και ισχυρή προτροπή.
Περίπου δέκα χρόνια αργότερα και ενώ είναι στη Ρώμη ως «φυλακισμένος του Χριστού Ιησού», ο Παύλος γράφει προς τις εκκλησίες στην Έφεσο, στους Φιλίππους και στις Κολοσσές, δίνοντάς τους ωφέλιμες συμβουλές και στοργική ενθάρρυνση. (Εφεσ. 3:1) Εμείς σήμερα μπορούμε να ωφεληθούμε αν δώσουμε προσοχή στο μήνυμα που περιέχουν τα βιβλία της Γραφής προς τους Γαλάτες, τους Εφεσίους, τους Φιλιππησίους και τους Κολοσσαείς.—Εβρ. 4:12.
«ΑΝΑΚΗΡΥΣΣΕΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ»—ΠΩΣ;
Εφόσον οι Ιουδαΐζοντες επιδιώκουν με πανουργία να πλήξουν το κύρος του Παύλου, εκείνος υπερασπίζεται την αποστολική του ιδιότητα παρέχοντας μερικές αυτοβιογραφικές λεπτομέρειες. (Γαλ. 1:11–2:14) Αντικρούοντας τις ψεύτικες διδασκαλίες τους, ο Παύλος επισημαίνει το εξής: «Ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος, όχι λόγω έργων νόμου, αλλά μόνο μέσω πίστης προς τον Χριστό Ιησού».—Γαλ. 2:16.
Ο Χριστός “απελευθέρωσε με εξαγορά εκείνους που ήταν κάτω από νόμο” και το έκανε αυτό για να μπορούν να απολαύσουν τη Χριστιανική ελευθερία, λέει ο Παύλος. Νουθετεί με ισχυρό τρόπο τους Γαλάτες: «Να μένετε σταθεροί και να μην αφήνετε τον εαυτό σας να περιορίζεται και πάλι σε ζυγό δουλείας».—Γαλ. 4:4, 5· 5:1.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
3:16-18, 28, 29—Εξακολουθεί να ισχύει η Αβραμιαία διαθήκη; Ναι. Η διαθήκη του Νόμου αποτέλεσε προσθήκη στη διαθήκη του Θεού με τον Αβραάμ, δεν την αντικατέστησε. Ως εκ τούτου, η Αβραμιαία διαθήκη εξακολούθησε να ισχύει και αφότου ο Νόμος “καταργήθηκε”. (Εφεσ. 2:15) Οι υποσχέσεις της διαθήκης μεταβιβάζονται στο αληθινό “σπέρμα” του Αβραάμ—τον Χριστό Ιησού, ο οποίος είναι το κύριο σπέρμα, και εκείνους οι οποίοι “ανήκουν στον Χριστό”.
6:2—Ποιος είναι ο “νόμος του Χριστού”; Αυτός ο νόμος αποτελείται από όλα όσα δίδαξε και πρόσταξε ο Ιησούς. Ιδιαίτερα εμπερικλείει την εντολή “να αγαπάμε ο ένας τον άλλον”.—Ιωάν. 13:34.
6:8—Πώς “σπέρνουμε μεριμνώντας για το πνεύμα”; Αυτό το κάνουμε όταν ζούμε με τρόπο που επιτρέπει στο πνεύμα του Θεού να επενεργεί ανεμπόδιστα πάνω μας. Το να σπέρνουμε μεριμνώντας για το πνεύμα περιλαμβάνει την ολόκαρδη συμμετοχή σε δραστηριότητες οι οποίες προάγουν τη ροή του πνεύματος.
Μαθήματα για Εμάς:
1:6-9. Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι πρέπει να ενεργούν χωρίς καθυστέρηση όταν ανακύπτουν προβλήματα στην εκκλησία. Χρησιμοποιώντας ορθή λογίκευση παράλληλα με τις Γραφές, μπορούν να αντικρούουν γρήγορα την εσφαλμένη λογίκευση.
2:20. Το λύτρο είναι προσωπικό δώρο από τον Θεό για εμάς. Πρέπει να μάθουμε να το βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο.—Ιωάν. 3:16.
5:7-9. Οι κακές συναναστροφές μπορούν να “μας εμποδίσουν να συνεχίσουμε να υπακούμε στην αλήθεια”. Είναι σοφό να τις αποφεύγουμε.
6:1, 2, 5. Εκείνοι που έχουν «πνευματικά προσόντα» μπορούν να μας βοηθήσουν να βαστάξουμε ένα βάρος, όπως κάτι βασανιστικό ή βαρύ το οποίο είναι αποτέλεσμα ενός εσφαλμένου βήματος που κάναμε χωρίς να το αντιληφθούμε. Όσον αφορά το φορτίο των πνευματικών μας ευθυνών, ωστόσο, αυτό πρέπει να το βαστάζουμε μόνοι μας.
“ΝΑ ΞΑΝΑΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ”
Τονίζοντας το θέμα της Χριστιανικής ενότητας στην επιστολή του προς τους Εφεσίους, ο Παύλος μιλάει για «μια διαχείριση στο πλήρωμα των προσδιορισμένων καιρών . . . να ξανασυγκεντρώσει όλα τα πράγματα στον Χριστό, τα πράγματα που είναι στους ουρανούς και τα πράγματα που είναι στη γη». Ο Χριστός έχει δώσει «δώρα σε μορφή ανθρώπων» για να βοηθηθούν “όλοι να φτάσουν στην ενότητα όσον αφορά την πίστη”.—Εφεσ. 1:10· 4:8, 13.
Για να τιμούν τον Θεό και να προάγουν την ενότητα, οι Χριστιανοί πρέπει να “ντυθούν τη νέα προσωπικότητα” και “να υποτάσσονται ο ένας στον άλλον με φόβο Χριστού”. Επίσης, χρειάζεται “να μένουν σταθεροί ενάντια στις μηχανορραφίες του Διαβόλου” με το να ντυθούν ολόκληρη την πνευματική πανοπλία.—Εφεσ. 4:24· 5:21· 6:11.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
1:4-7—Πώς προορίστηκαν οι χρισμένοι Χριστιανοί πολύ προτού γεννηθούν; Προορίστηκαν ως ομάδα, ή αλλιώς ως τάξη, όχι ως άτομα. Αυτό έλαβε χώρα προτού έρθει σε ύπαρξη ο αμαρτωλός κόσμος της ανθρωπότητας. Η προφητεία που είναι καταγραμμένη στο εδάφιο Γένεση 3:15, η οποία εξαγγέλθηκε προτού συλληφθεί οποιοσδήποτε αμαρτωλός άνθρωπος, εμπερικλείει το θεϊκό σκοπό για συμμετοχή ορισμένων ακολούθων του Χριστού στην ουράνια κυβέρνησή του.—Γαλ. 3:16, 29.
2:2—Πώς είναι το πνεύμα του κόσμου σαν τον αέρα, και πού έγκειται η εξουσία του; «Το πνεύμα του κόσμου»—το πνεύμα της ανεξαρτησίας και της ανυπακοής—είναι τόσο διάχυτο όσο και ο αέρας που αναπνέουμε. (1 Κορ. 2:12) Η εξουσία του, ή αλλιώς η δύναμή του, έγκειται στην πειστικότητα, στην επιμονή και στην αδιάκοπη επιρροή του.
2:6—Πώς μπορούν οι χρισμένοι Χριστιανοί να βρίσκονται «στους ουράνιους τόπους» ενώ είναι ακόμη στη γη; Η έκφραση “ουράνιοι τόποι” εδώ δεν αναφέρεται στην υποσχεμένη ουράνια κληρονομιά τους. Στην προκειμένη περίπτωση, υποδηλώνει την εξυψωμένη πνευματική τους θέση η οποία απορρέει από το ότι “σφραγίζονται με το υποσχεμένο άγιο πνεύμα”.—Εφεσ. 1:13, 14.
Μαθήματα για Εμάς:
4:8, 11-15. Ο Ιησούς Χριστός «πήρε αιχμάλωτους», δηλαδή απέσπασε ανθρώπους από τον έλεγχο του Σατανά προκειμένου να τους χρησιμοποιήσει ως δώρα για την εποικοδόμηση της Χριστιανικής εκκλησίας. Εμείς μπορούμε να “αυξηθούμε με αγάπη όσον αφορά όλα τα πράγματα στον Χριστό”, όντας υπάκουοι και υποτακτικοί σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ μας και συνεργαζόμενοι με τις εκκλησιαστικές διευθετήσεις.—Εβρ. 13:7, 17.
5:22-24, 33. Η σύζυγος, εκτός από το να είναι υποτακτική στο σύζυγό της, πρέπει και να τον σέβεται. Αυτό το κάνει εκδηλώνοντας “ήσυχο και πράο πνεύμα” και προσπαθώντας να τον τιμάει καθώς μιλάει θετικά για αυτόν και εργάζεται για την επιτυχία των αποφάσεών του.—1 Πέτρ. 3:3, 4· Τίτο 2:3-5.
5:25, 28, 29. Όπως ακριβώς ο σύζυγος «τρέφει» τον εαυτό του, πρέπει να είναι και καλός προμηθευτής για τη σύζυγό του—από φυσική, συναισθηματική και πνευματική άποψη. Πρέπει επίσης να την περιθάλπει αφιερώνοντάς της αρκετό χρόνο και με το να της συμπεριφέρεται τρυφερά, τόσο με λόγια όσο και με πράξεις.
6:10-13. Για να αντιστεκόμαστε στις δαιμονικές δυνάμεις, χρειάζεται να καταβάλλουμε ολόκαρδες προσπάθειες προκειμένου να φοράμε την πνευματική πανοπλία από τον Θεό.
“ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΕΥΤΑΚΤΑ”
Η επιστολή του Παύλου προς τους Φιλιππησίους αποπνέει αγάπη. «Για αυτό το πράγμα προσεύχομαι», λέει ο Παύλος, «να αφθονεί η αγάπη σας όλο και περισσότερο με ακριβή γνώση και πλήρη διάκριση». Βοηθώντας τους να αποφεύγουν την παγίδα της υπερβολικής αυτοπεποίθησης, τους προτρέπει: «Εξακολουθήστε να απεργάζεστε τη σωτηρία σας με φόβο και τρόμο».—Φιλιπ. 1:9· 2:12.
Ο Παύλος παρακινεί εκείνους που είναι ώριμοι να επιδιώκουν «το στόχο για το βραβείο της άνω κλήσης του Θεού», και δηλώνει: «Εκεί που έχει φτάσει η πρόοδός μας, ας συνεχίσουμε να περπατάμε εύτακτα στην ίδια καθιερωμένη πορεία».—Φιλιπ. 3:14-16.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
1:23—Από ποια «δύο πράγματα» πιεζόταν ο Παύλος, και ποια «απελευθέρωση» επιθυμούσε; Εξαιτίας των περιστάσεών του, ο Παύλος πιεζόταν από τις δύο δυνατότητες που ανοίγονταν μπροστά του: τη ζωή ή το θάνατο. (Φιλιπ. 1:21) Ενώ δεν αναφέρει τι θα επέλεγε, γνωστοποιεί αυτό που επιθυμούσε—“την απελευθέρωση και το να είναι μαζί με τον Χριστό”. (Φιλιπ. 3:20, 21· 1 Θεσ. 4:16) Αυτή η «απελευθέρωση» στη διάρκεια της παρουσίας του Χριστού θα οδηγούσε στο να λάβει ο Παύλος την ανταμοιβή που είχε προετοιμάσει ο Ιεχωβά για εκείνον.—Ματθ. 24:3.
2:12, 13—Με ποιον τρόπο μάς κάνει ο Θεός “να θέλουμε και να ενεργούμε”; Το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά μπορεί να ενεργεί μέσα στην καρδιά μας και στη διάνοιά μας για να αυξάνει την επιθυμία μας να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε στην υπηρεσία του. Ως εκ τούτου, δεν είμαστε αβοήθητοι καθώς “εξακολουθούμε να απεργαζόμαστε τη σωτηρία μας”.
Μαθήματα για Εμάς:
1:3-5. Μολονότι ήταν φτωχοί από υλική άποψη, οι Φιλιππήσιοι έθεσαν καλό παράδειγμα για εμάς ως προς την εκδήλωση γενναιοδωρίας.—2 Κορ. 8:1-6.
2:5-11. Όπως δείχνει το παράδειγμα του Ιησού, η ταπεινοφροσύνη δεν αποτελεί ένδειξη αδυναμίας αλλά ηθικής δύναμης. Επιπλέον, ο Ιεχωβά εξυψώνει τους ταπεινούς.—Παρ. 22:4.
3:13. «Αυτά που βρίσκονται πίσω» μπορεί να περιλαμβάνουν μια προσοδοφόρα σταδιοδρομία, το αίσθημα ασφάλειας που νιώθει κανείς όταν ανήκει σε μια πλούσια οικογένεια ή ακόμη και σοβαρά αμαρτήματα του παρελθόντος για τα οποία μετανοήσαμε και “καθαριστήκαμε”. (1 Κορ. 6:11) Πρέπει να ξεχάσουμε αυτά τα πράγματα, δηλαδή, να πάψουμε να ασχολούμαστε μαζί τους, και να “επεκτεινόμαστε σε αυτά που βρίσκονται μπροστά”.
ΝΑ «ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΕΙΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ»
Στην επιστολή του προς τους Κολοσσαείς, ο Παύλος αντικρούει τις εσφαλμένες απόψεις των ψευδοδιδασκάλων. Κάνει το συλλογισμό ότι η σωτηρία εξαρτάται, όχι από το αν ανταποκρίνεται κανείς στις απαιτήσεις του Νόμου, αλλά από το αν “παραμένει στην πίστη”. Ο Παύλος παρακινεί τους Κολοσσαείς να “συνεχίσουν να περπατούν σε ενότητα με [τον Χριστό], καθώς είναι ριζωμένοι και εποικοδομούνται σε αυτόν και σταθεροποιούνται στην πίστη”. Τι επίδραση θα είχε πάνω τους αυτού του είδους η σταθεροποίηση;—Κολ. 1:23· 2:6, 7.
«Εκτός από όλα αυτά», γράφει ο Παύλος, «ντυθείτε την αγάπη, γιατί αυτή είναι τέλειος δεσμός ενότητας. Και η ειρήνη του Χριστού ας κυριαρχεί στις καρδιές σας». Ο απόστολος τους λέει: «Οτιδήποτε κάνετε, να εργάζεστε σε αυτό ολόψυχα όπως για τον Ιεχωβά, και όχι για ανθρώπους». Όσον αφορά εκείνους που είναι εκτός της εκκλησίας, αναφέρει: «Να περπατάτε με σοφία προς» αυτούς.—Κολ. 3:14, 15, 23· 4:5.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
2:8—Ποια είναι «τα στοιχειώδη πράγματα του κόσμου» για τα οποία προειδοποίησε ο Παύλος; Είναι τα στοιχεία που αποτελούν τον κόσμο του Σατανά—βασικά πράγματα ή αρχές που τον διαμορφώνουν, τον καθοδηγούν ή τον υποκινούν. (1 Ιωάν. 2:16) Σε αυτά συγκαταλέγονται η φιλοσοφία, ο υλισμός και οι ψεύτικες θρησκείες αυτού του κόσμου.
4:16—Γιατί δεν αποτελεί η επιστολή προς τους Λαοδικείς τμήμα της Γραφής; Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή η επιστολή δεν περιείχε πληροφορίες που χρειαζόμαστε σήμερα. Ή ίσως ο λόγος είναι ότι επαναλάμβανε σημεία τα οποία υπήρχαν σε άλλες κανονικές επιστολές.
Μαθήματα για Εμάς:
1:2, 20. Το λύτρο, που αποτελεί προμήθεια της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού, μπορεί να καθαρίσει τη συνείδησή μας από ενοχή και να μας δώσει εσωτερική ειρήνη.
2:18, 23. Η «προσποιητή ταπεινοφροσύνη»—το πρόσχημα ταπεινοφροσύνης που αποσκοπεί στον εντυπωσιασμό άλλων, ίσως με το να αποκηρύσσει κάποιος τα υλικά πράγματα ή με το να μεταχειρίζεται αυστηρά το σώμα του—αποτελεί ένδειξη του ότι αυτός είναι «φουσκωμένος με υπερηφάνεια από τη σαρκική διανοητική του διάθεση».