Το 2022 σηματοδοτεί δύο σημαντικές επετείους για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ελλάδα: 100 χρόνια από τις πρώτες καταγραμμένες περιπτώσεις αντίρρησης συνείδησης και 25 χρόνια από τη θέσπιση της εναλλακτικής κοινωνικής υπηρεσίας.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, η Ελλάδα ταλανιζόταν από στρατιωτικές συγκρούσεις. Κατά συνέπεια, οι αδελφοί μας έπρεπε επανειλημμένα να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ουδετερότητας. Οι αδελφοί Νίκος Αμπατζής και Νικόλαος Ρεμπεμπός ήταν οι πρώτοι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ελλάδα (τότε ονομάζονταν Σπουδαστές της Γραφής) που κράτησαν σταθερή στάση λόγω της Βιβλικά εκπαιδευμένης συνείδησής τους.

Ο αδελφός Αμπατζής αρνήθηκε να πολεμήσει στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1919-1922. Μιλώντας για εκείνη την περίοδο, ο αδελφός Αμπατζής αφηγείται: “Με έστειλαν στους στρατώνες [στη Μικρά Ασία] . . . Εκεί πήρα θάρρος και άρχισα να κηρύττω [στους στρατιώτες] και να λέω ότι ο πόλεμος δεν συμβιβάζεται με το Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρει ότι πρέπει να αγαπάμε και τους εχθρούς μας”. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ο αδελφός Αμπατζής συνέχισε να κηρύττει το άγγελμα της Αγίας Γραφής σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.

Ο Νικόλαος Ρεμπεμπός ήταν στρατιώτης στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο. Αλλά καθώς διάβασε την Αγία Γραφή και ένα φυλλάδιο που πήρε από τους Σπουδαστές της Γραφής, η άποψή του για τον πόλεμο άλλαξε. Τελικά, είπε στους ανωτέρους του ότι δεν θα πολεμούσε πια, γνωρίζοντας ότι αυτό μπορεί να τον οδηγούσε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο Νικόλαος διακήρυττε με τόλμη ότι “ούτε τρίχα δεν θα έπεφτε από το κεφάλι του, αν ο Θεός δεν το επέτρεπε”. Μετά τον πόλεμο, έψαξε τους Σπουδαστές της Γραφής και βαφτίστηκε το 1925.

Οι αδελφοί Αμπατζής και Ρεμπεμπός ήταν απλώς οι πρώτοι από τους πολλούς Έλληνες αδελφούς που κράτησαν ουδετερότητα παρά την έντονη πίεση να πάρουν όπλο. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο Πόλεμο του 1946-1949, οι αδελφοί μας συνέχισαν με θάρρος να μην κατατάσσονται στον στρατό ούτε να πηγαίνουν με τους αντάρτες—γι’ αυτό και μερικοί μάλιστα εκτελέστηκαν. Χωρίς να υποκύπτουν στον διωγμό, οι αδελφοί εξακολούθησαν να κηρύττουν το ειρηνικό άγγελμα της Γραφής, και ο αριθμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ελλάδα αυξήθηκε από 178 το 1940 σε 2.808 το 1949.

Οι φυλακίσεις συνεχίστηκαν για όσους αρνούνταν τη στρατιωτική θητεία λόγω συνείδησης. Συνολικά, 3.788 αδελφοί μπήκαν στη φυλακή εξαιτίας της ουδέτερης στάσης τους. Τελικά, το 1997, η Ελλάδα θέσπισε έναν νόμο που επέτρεπε την εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία. Αυτή τη στιγμή, περίπου 100 αδελφοί στην Ελλάδα προσφέρουν εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία.

Το υπηρεσιακό έτος 2022, η Ελλάδα είχε ανώτατο αριθμό 27.995 ευαγγελιζομένων, και βαφτίστηκαν 420 άτομα.

Αυτά τα 100 χρόνια, είναι φανερό ότι ο Ιεχωβά έχει στηρίξει τους αδελφούς μας στην Ελλάδα καθώς παραμένουν σταθερά αποφασισμένοι να μη μαθαίνουν πια τον πόλεμο.—Ησαΐας 2:4.