کلمه‌ای که در کتاب مقدّس «رستاخیز» ترجمه شده،‏ از واژهٔ یونانی آناستاسیس گرفته شده است که به معنی «برخاستن مجدّد» یا «قیام کردن» می‌باشد.‏ شخصی که رستاخیز پیدا می‌کند از میان مردگان برمی‌خیزد و به همانی که قبلاً بود برمی‌گردد.‏—‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

 با این که کلمهٔ «رستاخیز» در نوشته‌های عبری یا عهد قدیم دیده نمی‌شود،‏ این تعلیم در آن بخش وجود دارد.‏ به عنوان نمونه،‏ خدا از طریق هوشَع نبی وعده داد:‏ ‹من ایشان را از دست گور فدیه خواهم داد و ایشان را از مرگ نجات خواهم بخشید.‏›—‏هوشَع ۱۳:‏۱۴‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏؛‏ ایّوب ۱۴:‏۱۳-‏۱۵؛‏ اِشَعْیا ۲۶:‏۱۹؛‏ دانیال ۱۲:‏۲،‏ ۱۳‏.‏

 مردگان کجا رستاخیز می‌یابند؟‏ بعضی از انسان‌ها در آسمان رستاخیز پیدا می‌کنند تا با مسیح پادشاه شوند.‏ (‏۲قُرِنتیان ۵:‏۱؛‏ مکاشفه ۵:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ کتاب مقدّس این رستاخیز را «رستاخیز اول» و «رستاخیز نخست» می‌نامد که نشان می‌دهد رستاخیز دیگری هم وجود دارد.‏ (‏مکاشفه ۲۰:‏۶؛‏ فیلیپیان ۳:‏۱۱‏)‏ این رستاخیز بر روی زمین انجام خواهد گرفت و اکثر انسان‌ها از آن بهره‌مند می‌شوند.‏—‏مزمور ۳۷:‏۲۹‏.‏

 مردگان چطور رستاخیز می‌یابند؟‏ خدا به عیسی قدرت رستاخیز مردگان را بخشیده است.‏ (‏یوحنا ۱۱:‏۲۵‏)‏ عیسی «تمام آنانی که در قبرها هستند» را با هویت،‏ شخصیت و خاطراتشان به زندگی باز می‌گرداند.‏ (‏یوحنا ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ آن‌هایی که در آسمان رستاخیز پیدا می‌کنند،‏ بدنی روحی می‌گیرند،‏ ولی آن‌هایی که بر زمین رستاخیز می‌یابند،‏ بدنی فیزیکی و کامل.‏—‏اِشَعْیا ۳۳:‏۲۴؛‏ ۳۵:‏۵،‏ ۶؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۴۲-‏۴۴،‏ ۵۰‏.‏

 چه کسانی رستاخیز می‌یابند؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید که «رستاخیزی،‏ هم برای درستکاران و هم برای بدکاران در پیش است.‏» (‏اعمال ۲۴:‏۱۵‏)‏ درستکاران شامل افرادی وفادار مانند نوح،‏ سارا و ابراهیم می‌شود.‏ (‏پیدایش ۶:‏۹؛‏ عبرانیان ۱۱:‏۱۱؛‏ یعقوب ۲:‏۲۱‏)‏ بدکاران شامل کسانی می‌شود که معیارهای خدا را رعایت نکردند ولی فرصت یادگیری آن را هم نداشتند.‏

 با این حال کسانی که به حدّی شریر شده‌اند که قابل اصلاح نیستند،‏ رستاخیز نخواهند یافت.‏ وقتی چنین اشخاصی بمیرند،‏ بدون امید رستاخیز برای همیشه نابود خواهند شد.‏—‏مَتّی ۲۳:‏۳۳؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۶،‏ ۲۷‏.‏

 رستاخیز مردگان چه وقت اتفاق می‌افتد؟‏ کتاب مقدّس پیشگویی کرد که رستاخیز در آسمان طی حضور مسیح که از سال ۱۹۱۴ شروع شد‏،‏ اتفاق می‌افتد.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ رستاخیز بر زمین طی پادشاهی هزار سالهٔ عیسی مسیح اتفاق می‌افتد؛‏ زمانی که زمین به بهشت تبدیل می‌شود.‏—‏لوقا ۲۳:‏۴۳؛‏ مکاشفه ۲۰:‏۶،‏ ۱۲،‏ ۱۳‏.‏

 چرا منطقی است که به رستاخیز ایمان داشته باشیم؟‏ کتاب مقدّس به نُه رستاخیز اشاره می‌کند که اشخاصی شاهد آن بوده‌اند.‏ (‏۱پادشاهان ۱۷:‏۱۷-‏۲۴؛‏ ۲پادشاهان ۴:‏۳۲-‏۳۷؛‏ ۱۳:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ لوقا ۷:‏۱۱-‏۱۷؛‏ ۸:‏۴۰-‏۵۶؛‏ یوحنا ۱۱:‏۳۸-‏۴۴؛‏ اعمال ۹:‏۳۶-‏۴۲؛‏ اعمال ۲۰:‏۷-‏۱۲؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳-‏۶‏)‏ به خصوص رستاخیز ایلعازَر توسط عیسی قابل توجه است.‏ چهار روز از مرگ ایلعازَر گذشته بود و عیسی در برابر گروهی از مردم با معجزه او را زنده کرد.‏ (‏یوحنا ۱۱:‏۳۹،‏ ۴۲‏)‏ حتی مخالفان عیسی نمی‌توانستند این حقیقت را انکار کنند،‏ پس سعی کردند با نقشه‌ای عیسی و ایلعازَر را بکشند.‏—‏یوحنا ۱۱:‏۴۷،‏ ۵۳؛‏ ۱۲:‏۹-‏۱۱‏.‏

 کتاب مقدّس نشان می‌دهد که خدا هم توانایی و هم اشتیاق آن را دارد که مردگان را به زندگی بازگرداند.‏ او با قدرت بی‌پایان خود،‏ جزئیات زندگی هر انسان را در حافظهٔ نامحدودش حفظ می‌کند.‏ (‏ایّوب ۳۷:‏۲۳؛‏ مَتّی ۱۰:‏۳۰؛‏ لوقا ۲۰:‏۳۷،‏ ۳۸‏)‏ خدا قادر است که مردگان را زنده کند و می‌خواهد که این کار را بکند.‏ کتاب مقدّس در مورد رستاخیز می‌گوید که خدا ‹مشتاق صنعتِ دستانِ خویش خواهد شد.‏›—‏ایّوب ۱۴:‏۱۵‏.‏

باورهای نادرست در مورد رستاخیز

 تصوّر نادرست:‏ رستاخیز بازگشت روح به جسم است.‏

 واقعیت:‏ کتاب مقدّس تعلیم نمی‌دهد که روح شخص بعد از مرگش به زندگی ادامه می‌دهد‏.‏ (‏پیدایش ۲:‏۷؛‏ حِزْقیال ۱۸:‏۴‏)‏ شخصی که رستاخیز می‌یابد،‏ موجود زندهٔ جدیدی می‌شود.‏

 تصوّر نادرست:‏ بعضی از انسان‌ها رستاخیز پیدا می‌کنند و بلافاصله نابود می‌شوند.‏

 واقعیت:‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «هر که اعمال شریرانه پیشه کرد،‏ رستاخیزش به محکومیت می‌انجامد.‏» (‏یوحنا ۵:‏۲۹‏)‏ با این حال،‏ این داوری بر اساس کارهای شخص پس از رستاخیزش می‌باشد،‏ نه قبل از آن.‏ عیسی گفت:‏ «مردگان صدای پسر خدا را خواهند شنید و کسانی که آن را بشنوند،‏ زنده خواهند شد.‏» (‏یوحنا ۵:‏۲۵‏)‏ نام آن‌هایی که پس از رستاخیزشان ‹می‌شنوند؛‏› یعنی از خدا اطاعت می‌کنند،‏ در «‏دفتر حیات‏» نوشته می‌شود.‏—‏مکاشفه ۲۰:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

 تصوّر نادرست:‏ یک شخص پس از رستاخیز دقیقاً همان بدنی را می‌گیرد که قبل از مرگ داشت.‏

 واقعیت:‏ بدن شخص بعد از مرگ فرسوده شده و از بین می‌رود.‏—‏جامعه ۳:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏