وقتی یکی از دوستانمان با مشکل روحی و روانی روبرو است،‏ از این که نمی‌توانیم آن مشکل را حل کنیم،‏ شاید احساس ناتوانی و درماندگی به ما دست دهد.‏ اما هنوز می‌توانیم به او کمک کنیم و نشان دهیم که چقدر برای او ارزش قائلیم.‏ چطور می‌توانیم این کار را بکنیم؟‏

‏«همیشه آمادهٔ شنیدن باشید.‏»—‏یعقوب ۱:‏۱۹‏.‏

برای کمک به دوست،‏ یکی از بهترین راه‌ها گوش دادن به اوست.‏ لازم نیست در مورد هر چیزی که می‌گوید نظر بدهید.‏ صبورانه به او گوش دهید و دلسوز باشید.‏ سعی کنید احساساتش را درک کنید و او را قضاوت نکنید.‏ به یاد داشته باشید که ممکن است بی‌منظور حرف‌هایی بزند که بعداً از آن پشیمان شود.‏—‏ایّوب ۶:‏۲،‏ ۳‏.‏

‏«دلگرمی بخشید.‏»—‏۱تِسالونیکیان ۵:‏۱۴‏.‏

ممکن است دوستتان دچار اضطراب شده باشد یا خود را بی‌ارزش بداند.‏ حتی اگر ندانید چه بگویید،‏ وقتی او می‌بیند که برایش ارزش قائلید و به فکرش هستید،‏ دلگرم و تشویق می‌شود.‏

‏«دوست واقعی همیشه محبت می‌کند.‏»—‏امثال ۱۷:‏۱۷‏.‏

فکر نکنید نیازهای او را می‌دانید.‏ از او بپرسید:‏ ‹چطور می‌توانم به تو کمک کنم؟‏› اگر برای دوستتان سخت است  بگوید به چه چیزی نیاز دارد،‏ پیشنهاداتی بدهید.‏ مثلاً می‌توانید با او قدم بزنید یا برای خرید،‏ نظافت خانه و کارهای دیگر به او کمک کنید.‏—‏غَلاطیان ۶:‏۲‏.‏

‏«بردبار باشید.‏»—‏۱تِسالونیکیان ۵:‏۱۴‏.‏

گاهی شاید دوستتان نخواهد در مورد احساساتش صحبت کند.‏ به او اطمینان دهید که هر وقت آمادهٔ صحبت باشد،‏ شما هم آمادهٔ شنیدن خواهید بود.‏ دوستتان ممکن است به خاطر بیماری‌اش شما را با حرف‌ها یا کارهایش برنجاند.‏ شاید قراری را که با هم گذاشته‌اید لغو کند،‏ یا زود ناراحت و دلخور شود.‏ سعی کنید شرایط او را درک کنید و صبورانه کمکش کنید.‏—‏امثال ۱۸:‏۲۴‏.‏

‏«سعی می‌کنم برایش دوست خوبی باشم که روی من حساب کند.‏ می‌دانم که راه‌حلی برای همهٔ مشکلاتش ندارم،‏ اما همیشه تلاش می‌کنم به حرف‌هایش گوش بدهم.‏ بعضی وقت‌ها فقط صحبت کردن در مورد احساساتش،‏ به او کمک می‌کند.‏»—‏فرح a که دوستش دچار افسردگی مزمن و اختلالات تغذیه‌ای و اضطراب است.‏

‏«یکی از دوستانم خیلی تشویق‌کننده و مهربان است.‏ او مرا برای شام به خانه‌اش دعوت کرد و در آن جوّ گرم و صمیمی توانستم احساساتم را بیان کنم.‏ این واقعاً تشویقم کرد!‏»—‏هایون که دچار افسردگی مزمن است.‏

‏«صبر خیلی مهم است.‏ وقتی همسرم با کاری مرا می‌رنجاند،‏ به خاطر می‌آورم که به دلیل بیماری‌اش است که این طور رفتار می‌کند.‏ این کمک می‌کند تا عصبانی نشوم و با مهربانی رفتار کنم.‏»—‏جِیکُب که همسرش دچار افسردگی مزمن است.‏

‏«حمایت و پشتیبانی همسرم فوق‌العاده است.‏ وقتی دچار اضطراب می‌شوم بعضی کارها را دوست ندارم انجام دهم و همسرم این را درک می‌کند.‏ در نتیجه بعضی وقت‌ها،‏ از کارهایی که خودش خیلی دوست دارد انجام دهد می‌گذرد.‏ همسرم خیلی ازخودگذشته و برای من عزیز و باارزش است.‏»—‏اِنریکو که دچار اضطراب است.‏