اِشَعْیا ۱۳‏:‏۱‏-‏۲۲

  • پیام نابودی بابل ‏(‏۱-‏۲۲‏)‏

    • روز یَهُوَه نزدیک است!‏ ‏(‏۶‏)‏

    • مادها بابلیان را شکست می‌دهند ‏(‏۱۷‏)‏

    • بابل برای همیشه متروکه می‌ماند ‏(‏۲۰‏)‏

۱۳  این پیامی است دربارهٔ نابودی بابِل که در رؤیا به اِشَعْیا پسر آموص داده شد:‏ ۲  ‏«روی کوهی بی‌درخت با پرچمی به لشکر علامت دهید.‏ آن‌ها را صدا کنید و با دست به آن‌ها علامت دهید،‏تا به دروازه‌های بزرگان بابِل حمله کنند.‏ ۳  من به برگزیدگانم* فرمان آماده‌باش داده‌ام،‏ و برای نشان دادن خشمم جنگجویانم را صدا کرده‌ام.‏آن‌ها غرق شادی و غرورند.‏ ۴  گوش دهید!‏صدای بلند جمعیت بزرگی از کوه‌ها می‌آید.‏ گوش دهید!‏صدای هیاهوی ملت‌هایی که جمع شده‌اند می‌آید.‏ یَهُوَه خدای لشکرها،‏ برای جنگ لشکری را جمع می‌کند.‏ ۵  آن‌ها از سرزمینی دوردست می‌آیند،‏از آن طرف افق.‏یَهُوَه و لشکری* که او با آن خشمش را نشان می‌دهد،‏برای نابودی سراسر زمین می‌آیند.‏ ۶  گریه و زاری کنید،‏ چون روز یَهُوَه نزدیک است؛‏ روزی که نابودی از طرف قادر مطلق می‌آید!‏ ۷  برای همین،‏ همهٔ دست‌ها سست خواهند شد،‏و ترس وجود همه را فرا خواهد گرفت.‏* ۸  مردم وحشت‌زده و مضطرب می‌شوند،‏ و مثل زنی که در حال زایمان است،‏از درد به خود می‌پیچند.‏ صورت‌هایشان از اضطراب ورَم کرده است،‏و با وحشت به هم نگاه می‌کنند.‏ ۹  نگاه کنید!‏ روز یَهُوَه به‌زودی می‌رسد،‏روز مصیبت و خشم سوزان؛‏روزی که همه با دیدن وضعیت زمین وحشت خواهند کرد،‏روزی که گناهکاران محو و نابود خواهند شد.‏ ۱۰  از ستارگان آسمان،‏و از صورت‌های فلکی* نوری نخواهد تابید،‏خورشید هنگام طلوع تاریک خواهد شد،‏و ماه از خود نوری نخواهد داد.‏ ۱۱  من ساکنان زمین را به سزای کارهای بدشان خواهم رساند،‏و شریران را به سزای گناهانشان.‏ من غرور گستاخان را خواهم شکست،‏و ظالمانِ متکبّر را خوار و حقیر خواهم کرد.‏ ۱۲  انسان فانی را از طلای خالص،‏و انسان‌ها را از طلای اوفیر کمیاب‌تر خواهم کرد.‏ ۱۳  من که یَهُوَه خدای لشکرها هستم،‏از شدّت عصبانیت در روز خشم سوزانم آسمان‌ها را خواهم لرزاند،‏و زمین را از جای خود تکان خواهم داد.‏ ۱۴  آن‌ها مثل آهویی که از دست شکارچی فرار می‌کند،‏و مثل گله‌ای پراکنده و بدون شبان خواهند بود.‏هر کس به سرزمین خودش فرار خواهد کرد و پیش قوم خودش برخواهد گشت.‏ ۱۵  هر کسی که پیدا شود با نیزه کشته خواهد شد،‏و هر کسی که به دام بیفتد با شمشیر به قتل خواهد رسید.‏ ۱۶  خانه‌هایشان غارت خواهند شد،‏بچه‌هایشان جلوی چشمشان تکه‌تکه خواهند شد،‏و به زنانشان تجاوز خواهند کرد.‏ ۱۷  من مادها را بر ضدّ آن‌ها خواهم فرستاد؛‏کسانی که نقره برایشان ارزشی ندارد،‏و طلا آن‌ها را وسوسه نمی‌کند.‏ ۱۸  آن‌ها جوان‌ها را با کمان‌هایشان خواهند کشت،‏و به کسی رحم نخواهند کرد،‏حتی به نوزادان و کودکان.‏ ۱۹  بابِل،‏ پایتخت باشکوه‌ترین پادشاهی دنیا،‏آن شهر زیبا که مایهٔ افتخار کَلدانیان است،‏مثل سُدوم و غَموره به دست خدا نابود خواهد شد.‏ ۲۰  طی نسل‌های آینده دیگر هیچ کس آنجا زندگی نخواهد کرد،‏و همیشه متروک خواهد ماند.‏ هیچ عربی در آن چادر نخواهد زد،‏و هیچ چوپانی گله‌هایش را به آنجا نخواهد برد.‏ ۲۱  جانوران صحرا در آنجا خواهند خوابید.‏خانه‌های خالی آنجا پر از جغد خواهد شد،‏ شترمرغ‌ها آنجا لانه خواهند ساخت،‏و بزهای وحشی* در آنجا جست‌وخیز خواهند کرد.‏ ۲۲  صدای زوزهٔ حیوانات وحشی از برج‌هایش شنیده خواهد شد،‏و صدای شغال‌ها از کاخ‌های مجللش.‏ زمان داوری آن شهر نزدیک است و روزهای عمرش رو به پایان است.‏»‏

پاورقی‌ها

تحت‌اللفظی:‏ «مقدّسانم.‏»‏
یا:‏ «اسلحه‌ای.‏»‏
یا:‏ «و دل‌های همه از ترس آب خواهد شد.‏»‏
یا:‏ «صورت‌های فلکی کِسیل،‏» احتمالاً همان صورت فلکی شکارچی و صورت‌های فلکی اطرافش.‏
یا احتمالاً:‏ «دیوهای بُزنما.‏»‏