اِشَعْیا ۱۳:۱-۲۲
۱۳ این پیامی است دربارهٔ نابودی بابِل که در رؤیا به اِشَعْیا پسر آموص داده شد:
۲ «روی کوهی بیدرخت با پرچمی به لشکر علامت دهید.
آنها را صدا کنید و با دست به آنها علامت دهید،تا به دروازههای بزرگان بابِل حمله کنند.
۳ من به برگزیدگانم* فرمان آمادهباش دادهام،
و برای نشان دادن خشمم جنگجویانم را صدا کردهام.آنها غرق شادی و غرورند.
۴ گوش دهید!صدای بلند جمعیت بزرگی از کوهها میآید.
گوش دهید!صدای هیاهوی ملتهایی که جمع شدهاند میآید.
یَهُوَه خدای لشکرها، برای جنگ لشکری را جمع میکند.
۵ آنها از سرزمینی دوردست میآیند،از آن طرف افق.یَهُوَه و لشکری* که او با آن خشمش را نشان میدهد،برای نابودی سراسر زمین میآیند.
۶ گریه و زاری کنید، چون روز یَهُوَه نزدیک است؛
روزی که نابودی از طرف قادر مطلق میآید!
۷ برای همین، همهٔ دستها سست خواهند شد،و ترس وجود همه را فرا خواهد گرفت.*
۸ مردم وحشتزده و مضطرب میشوند،
و مثل زنی که در حال زایمان است،از درد به خود میپیچند.
صورتهایشان از اضطراب ورَم کرده است،و با وحشت به هم نگاه میکنند.
۹ نگاه کنید! روز یَهُوَه بهزودی میرسد،روز مصیبت و خشم سوزان؛روزی که همه با دیدن وضعیت زمین وحشت خواهند کرد،روزی که گناهکاران محو و نابود خواهند شد.
۱۰ از ستارگان آسمان،و از صورتهای فلکی* نوری نخواهد تابید،خورشید هنگام طلوع تاریک خواهد شد،و ماه از خود نوری نخواهد داد.
۱۱ من ساکنان زمین را به سزای کارهای بدشان خواهم رساند،و شریران را به سزای گناهانشان.
من غرور گستاخان را خواهم شکست،و ظالمانِ متکبّر را خوار و حقیر خواهم کرد.
۱۲ انسان فانی را از طلای خالص،و انسانها را از طلای اوفیر کمیابتر خواهم کرد.
۱۳ من که یَهُوَه خدای لشکرها هستم،از شدّت عصبانیت در روز خشم سوزانم آسمانها را خواهم لرزاند،و زمین را از جای خود تکان خواهم داد.
۱۴ آنها مثل آهویی که از دست شکارچی فرار میکند،و مثل گلهای پراکنده و بدون شبان خواهند بود.هر کس به سرزمین خودش فرار خواهد کرد و پیش قوم خودش برخواهد گشت.
۱۵ هر کسی که پیدا شود با نیزه کشته خواهد شد،و هر کسی که به دام بیفتد با شمشیر به قتل خواهد رسید.
۱۶ خانههایشان غارت خواهند شد،بچههایشان جلوی چشمشان تکهتکه خواهند شد،و به زنانشان تجاوز خواهند کرد.
۱۷ من مادها را بر ضدّ آنها خواهم فرستاد؛کسانی که نقره برایشان ارزشی ندارد،و طلا آنها را وسوسه نمیکند.
۱۸ آنها جوانها را با کمانهایشان خواهند کشت،و به کسی رحم نخواهند کرد،حتی به نوزادان و کودکان.
۱۹ بابِل، پایتخت باشکوهترین پادشاهی دنیا،آن شهر زیبا که مایهٔ افتخار کَلدانیان است،مثل سُدوم و غَموره به دست خدا نابود خواهد شد.
۲۰ طی نسلهای آینده دیگر هیچ کس آنجا زندگی نخواهد کرد،و همیشه متروک خواهد ماند.
هیچ عربی در آن چادر نخواهد زد،و هیچ چوپانی گلههایش را به آنجا نخواهد برد.
۲۱ جانوران صحرا در آنجا خواهند خوابید.خانههای خالی آنجا پر از جغد خواهد شد،
شترمرغها آنجا لانه خواهند ساخت،و بزهای وحشی* در آنجا جستوخیز خواهند کرد.
۲۲ صدای زوزهٔ حیوانات وحشی از برجهایش شنیده خواهد شد،و صدای شغالها از کاخهای مجللش.
زمان داوری آن شهر نزدیک است و روزهای عمرش رو به پایان است.»
پاورقیها
^ تحتاللفظی: «مقدّسانم.»
^ یا: «اسلحهای.»
^ یا: «و دلهای همه از ترس آب خواهد شد.»
^ یا: «صورتهای فلکی کِسیل،» احتمالاً همان صورت فلکی شکارچی و صورتهای فلکی اطرافش.
^ یا احتمالاً: «دیوهای بُزنما.»