ကျောင်း​လေ့လာရေး ခရီးစဉ်​တစ်ခုမှာ ကျောင်းသား​တစ်ယောက်ကို လိင်ဆိုင်ရာ စော်ကားမှု ကျူးလွန်​တယ်​ဆိုပြီး ဆယ်ကျော်​သက် ကျောင်းသား​တချို့ စွပ်စွဲ​ခံရတယ်။ သူတို့​အားလုံးဟာ ကနေဒါ​နိုင်ငံ နာမည်ကြီး ပုဂ္ဂလိက ကျောင်း​က ကျောင်းသားတွေ ဖြစ်ကြတယ်။ အဲဒီလို ဖြစ်ပြီး​တဲ့​နောက်ပိုင်းမှာ လီ​ယို​နတ် စ​တန်း​က အော့တ္တ​ဝါ​စီတီ​ဇင် သတင်းစာမှာ ဒီလို​ရေးခဲ့တယ်– “ပညာတတ်​တဲ့ လူကုံထံ​တွေ ဖြစ်​ရုံ​နဲ့ လူငယ်တွေကို မကောင်းမှု မကျူးလွန်​အောင် မတားဆီး​ပေးပါ​ဘူး။”

“မိဘတွေရဲ့ အကြီးမားဆုံး ပန်းတိုင်​တစ်ခုကတော့ သားသမီးကို စာရိတ္တ​ပိုင်း ဖွံ့ဖြိုး​ရ​င့်​သန်​စေဖို့​လို့ ယူဆကြ​မယ်။ တကယ်တော့ မိဘတွေက ကျောင်းစာ​တော်​ဖို့၊ အလုပ်​ကောင်းကောင်း ရဖို့​ပဲ အလေးထား​ကြတယ်” လို့ စ​တန်း ရေးခဲ့တယ်။

ကျောင်း​ပညာရေး အရေးကြီး​တာ မှန်​ပါ​ရဲ့။ ဒါပေမဲ့ အကောင်းဆုံး ကျောင်းပညာရေး​က​တောင် မကောင်းတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေ၊ ဉာဉ်ဆိုး​တွေကို တိုက်ဖျက်​ဖို့ မကူညီ​ပေးနိုင်​ဘူး။ ဒါဆိုရင် ကျင့်ဝတ်​ပိုင်း လမ်းညွှန်​ပေးတဲ့ ပညာရေး​ကို ဘယ်မှာ ရနိုင်မလဲ။

ကျမ်းစာဟာ ကြည့်မှန်​နဲ့ တူတယ်။ ကျမ်းစာကို ကြည့်တဲ့အခါ ကိုယ့်​ကန့်သတ်ချက်​တွေ၊ အားနည်းချက်တွေကို သိမြင်​လာတယ်။ (ယာကုပ် ၁:၂၃-၂၅) ကျမ်းစာက ဒီထက်မက ကူညီ​ပေး​နိုင်တယ်။ လိုအပ်တဲ့ အပြောင်းအလဲ​တွေ လုပ်ဖို့၊ စစ်မှန်တဲ့ သင့်မြတ်​ညီညွတ်မှု ရှိစေတဲ့ အရည်အသွေးတွေ ပျိုးထောင်​ဖို့ ကူညီ​ပေးတယ်။ အဲဒီ​အရည်အသွေးတွေ​မှာ ကောင်းမြတ်ခြင်း၊ ကြင်နာခြင်း၊ စိတ်ရှည်ခြင်း၊ ချုပ်တည်းခြင်း၊ ချစ်ခြင်း​တို့ ပါဝင်တယ်။ ချစ်ခြင်း​မေတ္တာဟာ “စည်းလုံးခြင်း​အတွက် ခိုင်မြဲ​တဲ့ နှောင်ကြိုး” လို့​လည်း ဖော်ပြ​ထားတယ်။ (ကောလောသဲ ၃:၁၄) ချစ်ခြင်း​မေတ္တာဟာ ဘာကြောင့် အလွန်​ထူးခြား​ရသလဲ။ ကျမ်းစာ​အဆိုကို သတိပြု​ကြည့်ပါ။

• “မေတ္တာဟာ စိတ်ရှည်​တတ်တယ်။ ကြင်နာ​တတ်တယ်။ မေတ္တာဟာ မနာလို မဖြစ်​တတ်​ဘူး၊ မ​ဝါကြွား​တတ်​ဘူး၊ မာန်​မာန မရှိဘူး။ မတော်မလျော် မကျင့်​တတ်​ဘူး။ ကိုယ်ကျိုး မ​ရှာ​တတ်​ဘူး။ ဒေါသ မ​ထွက်​တတ်​ဘူး။ နစ်နာမှု​တွေကို မ​မှတ်ထား​တတ်​ဘူး။ မတရားမှု​ကြောင့် ဝမ်းမသာ​တတ်​ဘူး။ အမှန်တရား​ကြောင့် ဝမ်းသာ​တတ်တယ်။ မေတ္တာဟာ အရာရာကို သည်းခံ​တတ်တယ်။ . . . ကြံ့ကြံ့ခံ​တတ်တယ်။ မေတ္တာဟာ အစဉ်​တည်​တယ်။”—၁ ကောရိန္သု ၁၃:၄-၈။

• “မေတ္တာဟာ သူတစ်ပါး​ကို နစ်နာ​အောင် မ​လုပ်တတ်​ဘူး။”—ရောမ ၁၃:၁၀။

• “အရေးကြီးဆုံး​ကတော့ အချင်းချင်း နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်ကြပါ။ ချစ်ခြင်း​မေတ္တာ​ရှိသူဟာ ခွင့်လွှတ်ဖို့ အမြဲ​အသင့်​ရှိတယ်။”—၁ ပေတရု ၄:၈။

ကိုယ့်ကို ချစ်ခင်​တဲ့​သူတွေနဲ့ အတူ​နေရတဲ့​အခါ ဘယ်လို ခံစား​ရသလဲ။ ဘေးကင်းလုံခြုံ​တယ်၊ သက်သောင့်သက်သာ​ရှိတယ် မဟုတ်လား။ ကိုယ့်​ကောင်းကျိုး​ကို လိုလား​တဲ့​သူတွေက ထိခိုက်​နစ်နာ​အောင် ဘယ်တော့မှ လုပ်မှာ မဟုတ်မှန်း သိထားလို့ပဲ။

ချစ်ခြင်း​မေတ္တာက စွန့်လွှတ်​အနစ်နာခံ​စေတယ်၊ သူတစ်ပါး​အကျိုးအတွက် ဘဝပုံစံ​တွေကို​တောင် ပြောင်းလဲ​စေတယ်။ ဥပမာ၊  ဂျော့​ဟာ အဘိုး ဖြစ်လာတဲ့​အခါ မြေးလေး​နား​မှာ အမြဲ​နေချင်​တယ်။ ပြဿနာ​ကတော့ ဂျော့​က ဆေးလိပ်​စွဲ​နေတယ်။ သားမက်​က ကလေး​နား​မှာ ဆေးလိပ် သောက်တာ​ကို မကြိုက်ဘူး။ ဂျော့ ဘာ​လုပ်သလဲ။ အနှစ် ၅၀ ကြာ ဆေးလိပ် သောက်ခဲ့​ပေမဲ့ မြေးလေး​ကြောင့် ဆေးလိပ် ဖြတ်လိုက်​တယ်။ ဒါဟာ ချစ်ခြင်း​မေတ္တာရဲ့ အစွမ်း​ပဲ။

ချစ်ခြင်း​မေတ္တာ​ဆိုတာ သင်ယူ​လို့​ရတဲ့ အရည်အသွေး​ပါပဲ။ သားသမီးတွေ ချစ်တတ်​လာ​အောင် သွန်သင်​ပေးဖို့​က မိဘတွေရဲ့ အဓိက တာဝန် ဖြစ်တယ်။ သားသမီးတွေကို ကျွေးမွေး​စောင့်ရှောက်တယ်။ ထိခိုက်​ဖျားနာတဲ့​အခါ ကူညီ​ပြုစု​ပေးတယ်။ မိဘ​ကောင်း​တွေ​က သားသမီးတွေ​နဲ့ စကားပြော​ကြတယ်။ ဆုံးမ​သွန်သင်​ကြတယ်။ အမှားအမှန်​နဲ့​ပတ်သက်ပြီး ကောင်းမွန်​တဲ့ အခြေခံ​မူတွေ သင်ပေး​ကြတယ်။ ဒီ့ပြင် သားသမီးတွေ​အတွက် စံပြ​ပုဂ္ဂိုလ်​တွေ ဖြစ်အောင် စံနမူနာကောင်း ပြ​ကြတယ်။

ဒါပေမဲ့ မိဘ​တချို့ တာဝန်​မ​ကျေပွန်​ကြ​တာ စိတ်မကောင်း​စ​ရာ​ပဲ။ ဒီတော့ သားသမီးတွေလည်း လူရည်မွန်​တွေ ဖြစ်မလာ​နိုင်တော့ဘူး​ဆိုတဲ့ သဘောလား။ မဟုတ်ပါဘူး။ အဆင်မပြေ​တဲ့ မိသားစုမှာ ကြီးပြင်းလာ​သူတချို့ အပါအဝင် လူကြီးတွေ​တောင် အံ့ဖွယ်​အပြောင်းအလဲ​တွေ လုပ်ခဲ့​ပြီး တာဝန်ယူ​တတ်တဲ့၊​ ယုံကြည်​စိတ်ချထိုက်တဲ့ နိုင်ငံသား​ကောင်း​တွေ ဖြစ်လာကြတယ်။ အဖတ်ဆယ်​မရတော့ဘူး​လို့ ယူဆ​ခံရသူ​တချို့​တောင်မှ ပြောင်းလဲ​နိုင်တယ်​ဆိုတာကို နောက်ဆောင်းပါး​မှာ တွေ့ရ​ပါ​မယ်။