Pierwszy List do Tesaloniczan 1:1-10
1 Paweł, Sylwan*+ i Tymoteusz+ do zboru w Tesalonice, do będących w jedności z Bogiem, Ojcem, i Panem Jezusem Chrystusem:
Obyście zaznawali niezasłużonej życzliwości i pokoju.
2 Zawsze dziękujemy Bogu, gdy wspominamy o was wszystkich w swoich modlitwach+.
3 Stale wspominamy przed naszym Bogiem i Ojcem waszą wierną pracę, pełen miłości trud oraz waszą wytrwałość, którą okazujecie dzięki nadziei+ pokładanej w naszym Panu, Jezusie Chrystusie.
4 Wiemy, bracia, że Bóg was pokochał i wybrał,
5 bo dobra nowina, którą wam głosiliśmy, nie ograniczała się tylko do samych słów. Przekazywaliśmy ją z mocą — za sprawą ducha świętego i z głębokim przekonaniem. Zresztą sami wiecie, jak działaliśmy na waszą rzecz.
6 A wy staliście się naśladowcami naszymi+ i Pana+, bo pomimo ogromnej udręki+ przyjęliście słowo Boże z radością, której źródłem jest duch święty,
7 i tym samym staliście się wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i w Achai.
8 W rzeczywistości słowo Jehowy* rozniosło się dzięki wam nie tylko po Macedonii i Achai. Wieści o waszej wierze w Boga rozeszły się wszędzie+, tak iż nie musimy już nic o tym mówić.
9 Wszyscy sami opowiadają, jak po raz pierwszy do was przybyliśmy i jak porzuciliście swoje bożki+, a nawróciliście się do żywego, prawdziwego Boga, żeby być Jego niewolnikami,
10 i oczekujecie przybycia z niebios Jego Syna+, którego On wzbudził z martwych — Jezusa, który nas ratuje od nadchodzącego gniewu Bożego+.