Druga Księga Kronik 7:1-22
7 Gdy tylko Salomon skończył się modlić+, spadł z nieba ogień+, który strawił ofiarę całopalną oraz inne ofiary, i chwała Jehowy napełniła dom+.
2 A ponieważ chwała Jehowy napełniła dom Jehowy, kapłani nie mogli wejść do domu Jehowy+.
3 Kiedy wszyscy Izraelici zobaczyli spadający ogień, a także chwałę Jehowy nad domem, padli na kolana na kamiennej nawierzchni, pokłonili się do ziemi i dziękowali Jehowie, „bo jest dobry, bo Jego lojalna miłość trwa wiecznie”.
4 Król i cały lud złożyli Jehowie ofiary+.
5 Król Salomon złożył na ofiarę 22 000 byków i 120 000 owiec. W ten sposób król i cały lud oddali do użytku dom prawdziwego Boga+.
6 Kapłani stali na swoich stanowiskach. Naprzeciw nich stali Lewici z instrumentami, przy akompaniamencie których śpiewano Jehowie+. (Instrumenty te wykonał król Dawid, żeby dziękować Jehowie i za ich pomocą* Go wysławiać — „bo Jego lojalna miłość trwa wiecznie”). Kapłani głośno grali na trąbach+, podczas gdy wszyscy Izraelici stali.
7 Następnie Salomon uświęcił środek dziedzińca znajdującego się przed domem Jehowy, żeby móc tam złożyć ofiary całopalne+ i tłuszcz ofiar współuczestnictwa*, ponieważ wykonany przez niego miedziany ołtarz+ nie mógł pomieścić wszystkich ofiar całopalnych, zbożowych*+ oraz tłuszczu+.
8 Salomon i cały Izrael — bardzo wielki zbór ludzi przybyłych z ziem od Lebo-Chamat* aż po Dolinę Potoku Egipskiego* — obchodzili święto przez siedem dni+.
9 Przez siedem dni obchodzili uroczystość oddania ołtarza do użytku i przez siedem dni obchodzili święto, a ósmego dnia* urządzili uroczyste zgromadzenie+.
10 Potem, 23 dnia miesiąca siódmego, król odesłał ludzi, a oni poszli do swoich domów z radością w sercu+, szczęśliwi, że Jehowa okazał dobroć swojemu słudze Dawidowi, Salomonowi oraz swojemu ludowi, Izraelowi+.
11 Tak więc Salomon ukończył dom Jehowy i dom* królewski+. Udało mu się zrealizować wszystkie plany związane z domem Jehowy oraz swoim własnym domem+.
12 Potem Jehowa ukazał się w nocy Salomonowi+ i powiedział do niego: „Wysłuchałem twojej modlitwy i wybrałem to miejsce na swój dom, w którym będą składane ofiary+.
13 Gdy zamknę niebo i nie będzie deszczu, gdy nakażę szarańczy* pożreć roślinność kraju i gdy ześlę zarazę na swój lud,
14 a mój lud, który jest nazwany od mojego imienia+, okaże pokorę+, będzie się modlić, zabiegać o moje uznanie* i zawróci ze złej drogi+, wtedy wysłucham go z niebios, przebaczę jego grzech i uzdrowię jego ziemię+.
15 Moje oczy będą otwarte i moje uszy usłyszą modlitwy zanoszone w tym miejscu+.
16 Wybrałem i uświęciłem ten dom, żeby moje imię stale tam przebywało+. I zawsze będą na niego zwrócone moje oczy, i będzie tam moje serce+.
17 „Jeśli będziesz mi służyć* jak twój ojciec, Dawid, jeśli będziesz postępować zgodnie ze wszystkim, co ci nakazałem, oraz przestrzegać moich przepisów i postanowień+,
18 to ja utwierdzę twój tron i twoją władzę królewską+, zgodnie z przymierzem, które zawarłem z Dawidem+, twoim ojcem, mówiąc: ‚Nad Izraelem zawsze będzie panować twój potomek’+.
19 Ale jeśli odwrócicie się ode mnie i odrzucicie moje ustawy oraz moje przykazania, które ode mnie otrzymaliście, i jeśli zaczniecie służyć innym bogom i się im kłaniać+,
20 to ja wykorzenię Izraelitów z ziemi, którą im dałem+, i odrzucę dom, który uświęciłem dla swojego imienia. Sprawię, że stanie się on przedmiotem pogardy* i pośmiewiskiem dla wszystkich ludów+.
21 Ten dom zamieni się w rumowisko. Każdy, kto będzie obok niego przechodził, popatrzy zdziwiony+ i spyta: ‚Dlaczego Jehowa uczynił coś takiego tej ziemi i temu domowi?’+.
22 Wtedy mu odpowiedzą: ‚Dlatego, że porzucili Jehowę+, Boga swoich przodków, który wyprowadził ich z Egiptu+, a znaleźli sobie innych bogów, zaczęli się im kłaniać i im służyć+. Właśnie dlatego sprowadził na nich całe to nieszczęście’”+.
Przypisy
^ Lub „razem z nimi”. Może chodzić o Lewitów.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „wejścia do Chamatu”.
^ Lub „Wadi Egiptu”. Zob. Słowniczek pojęć, hasło „Wadi”.
^ Chodzi o następny dzień po święcie, czyli 15 dzień.
^ Lub „pałac”.
^ Lub „konikom polnym”.
^ Dosł. „szukać mojego oblicza”.
^ Dosł. „chodzić przede mną”.
^ Dosł. „przysłowiem”.