List do Filipian 3:1-21
3 Tak więc, moi bracia, cieszcie się, że pozostajecie w jedności z Panem+. Pisanie do was o tym samym nie jest dla mnie uciążliwe, a służy waszemu bezpieczeństwu.
2 Strzeżcie się psów*. Strzeżcie się wyrządzających krzywdę. Strzeżcie się tych, którzy okaleczają ciało+.
3 Bo my poddaliśmy się prawdziwemu obrzezaniu+ — my, którzy pełnimy świętą służbę za sprawą ducha Bożego i którzy szczycimy się Chrystusem Jezusem+. Nie pokładamy ufności w ciele,
4 choć jeśli ktokolwiek ma powody do pokładania ufności w ciele, to ja mam.
Jeżeli ktoś inny myśli, że ma powody do pokładania ufności w ciele, to ja mam więcej:
5 Ósmego dnia obrzezany+, z narodu Izraela, z plemienia Beniamina, Hebrajczyk, syn Hebrajczyków+; jeśli chodzi o Prawo — faryzeusz+;
6 jeśli chodzi o gorliwość — prześladowca zboru+; jeśli chodzi o prawość opartą na Prawie — człowiek, który okazał się nienaganny.
7 A jednak to, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa spisałem na straty*+.
8 Tak naprawdę wszystko spisałem na straty ze względu na niezrównaną wartość wiedzy o swoim Panu, Chrystusie Jezusie. Na rzecz Chrystusa zniosłem tę stratę i uważam to wszystko za stertę śmieci*, żeby tylko zyskać jego uznanie
9 i być z nim w jedności — nie dzięki własnej prawości, wynikającej z przestrzegania Prawa, ale dzięki prawości wynikającej z wiary+ w Chrystusa+, prawości od Boga opartej na wierze+.
10 Moim celem jest to, żeby poznać jego samego i moc jego zmartwychwstania+, żeby cierpieć jak on+ i jak on umrzeć+ —
11 tak by jeśli to możliwe, dostąpić wcześniejszego zmartwychwstania*+.
12 Nie mówię, że już otrzymałem to, na co czekam, albo że już jestem doskonały, ale że nie ustaję w wysiłkach*+, by się przekonać, czy ja też zdołam osiągnąć* to, ze względu na co wybrał* mnie Chrystus Jezus+.
13 Bracia, ja jeszcze nie uważam, że to osiągnąłem*. Ale jedno jest pewne: Zapominam o tym, co za mną+, a sięgam po to, co przede mną+,
14 i usilnie zmierzam do celu — po nagrodę+ powołania w górę+, którą daje Bóg za sprawą Chrystusa Jezusa.
15 Dlatego niech ci z nas, którzy są dojrzali+, mają takie samo nastawienie umysłu. A jeśli pod jakimś względem myślicie inaczej, to Bóg wam wyjawi, jakie nastawienie jest właściwe.
16 Tak czy inaczej, w jakim stopniu zrobiliśmy postępy, dalej chodźmy tą samą drogą.
17 Bracia, stańcie się wszyscy moimi naśladowcami+ i przypatrujcie się tym, którzy żyją zgodnie z przykładem, jaki wam daliśmy.
18 Bo jest wielu takich — często o nich wspominałem, a i teraz wspominam o nich z płaczem — którzy postępują jak wrogowie pala męki* Chrystusa.
19 Czeka ich zagłada. Ich bogiem jest brzuch*. Są dumni z tego, czego powinni się wstydzić. I skupiają umysły na rzeczach ziemskich+.
20 Ale my mamy obywatelstwo+ w niebiosach+ i stamtąd z przejęciem oczekujemy wybawcy, Pana Jezusa Chrystusa+,
21 który przemieni nasze znikome ciało, żeby było jak jego wspaniałe ciało+. Uczyni to za sprawą swojej mocy, dzięki której jest w stanie wszystko sobie podporządkować+.
Przypisy
^ Chodzi o tych, którzy stają się nieczyści w oczach Boga przez to, co głoszą.
^ Możliwe też „chętnie porzuciłem”.
^ Lub „odpadków”.
^ Dosł. „zmartwychwstania spośród umarłych”.
^ Dosł. „pochwycił”.
^ Lub „pochwycić; złapać”.
^ Lub „pędzę”.
^ Lub „pochwyciłem; złapałem”.
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „cielesne pragnienia”.
Komentarze
Multimedia
Rzymskie obywatelstwo
Pokazana tu tabliczka z brązu jest częścią dokumentu datowanego na 79 r. n.e. Przyznawał on rzymskie obywatelstwo pewnemu marynarzowi, który wkrótce miał skończyć służbę, oraz jego żonie i synowi. Cały dokument składał się z dwóch tabliczek połączonych ze sobą i zapieczętowanych. Jedni mieli obywatelstwo rzymskie od urodzenia, a drudzy uzyskiwali je później (zob. komentarz do Dz 22:28). Tak czy inaczej, dokumenty potwierdzające obywatelstwo uważano za bardzo cenne, bo były niezbędne do skorzystania ze związanych z nim przywilejów. Paweł pisał jednak o znacznie cenniejszym obywatelstwie — „obywatelstwie w niebiosach” (Flp 3:20).