Księga Rut 4:1-22

4  Boaz udał się do bramy miasta+ i tam usiadł. A właśnie przechodził wykupiciel, o którym wspomniał+. Boaz powiedział więc do niego: „Podejdź tutaj i usiądź”*. Wtedy on podszedł i usiadł.  Następnie Boaz zawołał 10 starszych miasta+ i rzekł: „Siądźcie tutaj”. I ci usiedli.  Wówczas odezwał się do wykupiciela+: „Noemi, która wróciła z Moabu+, musi sprzedać ziemię należącą kiedyś do naszego brata Elimelecha+.  Dlatego pomyślałem, że powinienem cię o tym powiadomić i ci zaproponować: ‚Kup tę ziemię na oczach mieszkańców i starszych ludu+. Jeśli chcesz ją wykupić, to zrób to. Lecz jeśli nie chcesz, powiedz mi o tym, żebym wiedział, bo to ty masz prawo wykupu, a ja jestem następny po tobie’”. Na to on odparł: „Chcę ją wykupić”+.  Wtedy Boaz powiedział: „W dniu, w którym kupisz pole od Noemi, musisz je kupić również od Moabitki Rut, żony zmarłego, żeby dziedzictwo zmarłego zachowało jego imię”+.  Wykupiciel odrzekł: „W takim razie nie mogę dokonać wykupu, bo mógłbym zrujnować własne dziedzictwo. Ty dokonaj wykupu na mocy mojego prawa wykupu, ponieważ ja nie mogę tego zrobić”.  A dawniej istniał w Izraelu następujący zwyczaj, który miał poświadczać wszelkie transakcje związane z prawem wykupu i z zamianą: Mężczyzna musiał zdjąć swój sandał+ i dać go drugiej osobie. Właśnie w taki sposób potwierdzano w Izraelu zawarcie umowy.  Kiedy więc wykupiciel powiedział Boazowi: „Ty dokonaj wykupu”, zdjął swój sandał.  Następnie Boaz rzekł do starszych i do wszystkich, którzy tam byli: „Jesteście dzisiaj świadkami+, że kupuję od Noemi wszystko, co należało do Elimelecha, oraz wszystko, co należało do Kiliona i Machlona. 10  A ponadto biorę sobie za żonę Moabitkę Rut, żonę Machlona, żeby dziedzictwo zmarłego zachowało jego imię+, tak by imię zmarłego nie zostało usunięte* spośród jego braci ani z bramy miasta, w którym mieszkał. Jesteście dzisiaj świadkami”+. 11  Wtedy cały lud, który był w bramie miasta, oraz starsi rzekli: „Jesteśmy świadkami! Niech Jehowa sprawi, by żona, która wchodzi do twojego domu, stała się jak Rachela i jak Lea, które zbudowały dom Izraela+. Oby ci się dobrze wiodło w Efracie+ i obyś zapewnił sobie dobre imię* w Betlejem+. 12  I niech poprzez potomstwo, które za sprawą Jehowy urodzi ci ta młoda kobieta+, twój dom stanie się jak dom Pereca+, którego Tamar urodziła Judzie”. 13  Boaz ożenił się więc z Rut i z nią współżył. A Jehowa jej pobłogosławił, tak iż zaszła w ciążę i urodziła syna. 14  Wtedy kobiety powiedziały do Noemi: „Chwała Jehowie, który nie pozostawił cię dzisiaj bez wykupiciela. Imię tego dziecka niech będzie rozsławiane w Izraelu! 15  Przywróciło cię ono do życia* i będzie cię utrzymywać w twej starości, ponieważ urodziło się twojej synowej, która cię kocha+ i jest dla ciebie lepsza niż siedmiu synów”. 16  A Noemi wzięła dziecko i położyła je na swojej piersi. Ponadto zaczęła się nim opiekować*. 17  Wtedy sąsiadki nadały mu imię. Powiedziały: „Noemi urodził się syn” i nazwały go Obed+. On jest ojcem Jessego+, ojca Dawida. 18  A oto potomkowie* Pereca+: Perec został ojcem Checrona+, 19  Checron został ojcem Rama, Ram został ojcem Amminadaba+, 20  Amminadab+ został ojcem Nachszona, Nachszon został ojcem Salmona, 21  Salmon został ojcem Boaza, Boaz został ojcem Obeda, 22  Obed został ojcem Jessego+, a Jesse został ojcem Dawida+.

Przypisy

Lub „Boaz powiedział więc: ‚Hej, taki a taki! Podejdź tutaj i usiądź’”. Imię tego człowieka celowo nie zostało wymienione.
Dosł. „odcięte”.
Dosł. „i rozgłoś imię”.
Lub „stało się odnowicielem twojej duszy”.
Lub „została jego nianią”.
Dosł. „pokolenia”.

Komentarze

Multimedia