OMÓWIONE dotąd prognozy dotyczące końca świata są wyjątkowo pesymistyczne. Mają też trzy inne cechy wspólne: Po pierwsze, opierają się na spekulacjach człowieka — a ludzka zdolność przewidywania jest bardzo ograniczona. Po drugie, jeśli z ogólnoziemskiego kataklizmu ktokolwiek by ocalał, byłoby to kwestią przypadku. I po trzecie, ewentualni ocalali musieliby toczyć ciężką walkę o przetrwanie.

Natomiast Biblia odmalowuje sensowną wizję przyszłości. Wprawdzie mówi o nadchodzącej ogromnej zmianie, ale gwarantuje też, że wszyscy, którzy spełniają wolę Bożą, z całą pewnością pozostaną przy życiu. A jeśli chodzi o Ziemię, Pismo Święte nic nie wspomina o tym, by miała ona spłonąć albo zamienić się w lodowe pustkowie. Wręcz przeciwnie, ma być przeobrażona w ogólnoziemski raj.

Jednak wielu ludziom trudno jest uwierzyć w te zapowiedzi. To, czego Biblia uczy o wielkim ucisku, Armagedonie, Millennium i raju, w uszach sceptyków brzmi jak czysta fantazja. Kwestie te są przedmiotem niekończących się debat teologicznych, w wyniku których powstaje mnóstwo interpretacji, często wykluczających się nawzajem. Pisząc o czasie końca, publicysta Bruce Robinson zauważa: „Teologiczne pisma na ten temat są chyba bardziej zagmatwane niż piśmiennictwo dotyczące wszystkich innych wierzeń chrześcijańskich”. Nic dziwnego, że panuje powszechne zamieszanie.

Tymczasem Pismo Święte wypowiada się w tej sprawie całkiem jasno. Zawiera orędzie od Boga, który nie chce, byśmy żyli w niepewności co do przyszłych wydarzeń. Oto biblijne odpowiedzi na kilka najczęściej zadawanych pytań. Szersze wyjaśnienia można znaleźć w książce Czego naprawdę uczy Biblia?, którą chętnie udostępnią Świadkowie Jehowy.

„Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze” (Psalm 37:29).

„Prostolinijni (...) będą przebywać na ziemi i nienaganni będą na niej pozostawieni. Niegodziwi zaś zostaną z ziemi wytraceni, a postępujący zdradziecko zostaną z niej wyrwani” (Przysłów 2:21, 22).

„[Bóg] nie powstrzymał się od ukarania starożytnego świata, lecz Noego, głosiciela prawości, ocalił z siedmiorgiem innych, gdy sprowadził potop na świat ludzi bezbożnych; i przez to, że w popiół obrócił miasta Sodomę i Gomorę, potępił je, dając ludziom bezbożnym wzór tego, co ma nadejść” (2 Piotra 2:5, 6).

„O dniu owym i godzinie nie wie nikt — ani aniołowie niebios, ani Syn, tylko sam Ojciec. Jakie bowiem były dni Noego, taka też będzie obecność Syna Człowieczego. Bo jacy byli w owych dniach przed potopem — jedli i pili, mężczyźni się żenili, a kobiety wydawano za mąż, aż do dnia, gdy Noe wszedł do arki, i nie zwrócili na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich — tak będzie z obecnością Syna Człowieczego” (Mateusza 24:36-39).

„W dniach ostatnich nastaną krytyczne czasy trudne do zniesienia. Albowiem ludzie będą rozmiłowani w samych sobie, rozmiłowani w pieniądzach, zarozumiali, wyniośli, bluźniercy, nieposłuszni rodzicom, niewdzięczni, nielojalni, wyzuci z naturalnego uczucia, nieskłonni do jakiejkolwiek ugody, oszczercy, nie panujący nad sobą, zajadli, nie miłujący dobroci, zdrajcy, nieprzejednani, nadęci pychą, miłujący bardziej rozkosze niż miłujący Boga, zachowujący formę zbożnego oddania, ale sprzeniewierzający się jego mocy” (2 Tymoteusza 3:1-5).

„[Bóg] otrze z ich oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (Objawienie 21:4).

Co prawda Pismo Święte nie wyjawia wszystkich szczegółów dotyczących przyszłości, ale upewnia nas, że ród ludzki nie jest skazany na zagładę. Wprost przeciwnie, otwierają się przed nami wspaniałe perspektywy, jakie trudno sobie nawet wyobrazić. Na obietnicach tych możemy całkowicie polegać, ufni, że Jehowa Bóg jest w stanie uczynić wszystko, co przyrzekł.