pōli nanban

nīngal ilainyaraaga irundhapōdhu ungalukku oru “nanban” kidaikkiraan. avan ungalōdu iruppadhaal matra nanbargalum ungalai ētrukkolgiraargal. matravargal munbu, ungalai ‘periya aalaaga’ kaattikkolvadharkum avan udhavi seigiraan. nīngal romba sōgamaaga irukkira samayangalil avan ungalukku, oruvidhamaana “aarudhalai” tharugiraan. sollappōnaal, niraiya samayangalil nīngal avanai nambidhaan irukkirīrgal.

aanaal, pōgappōga ungalukku avanudaiya innoru mugam theriyavarugiradhu. avan ellaa samayangalilum ungal kūdavē irukka vēndum endru solgiraan. avan kūda irundhaal naangu pēr ungalai madhikka maattaargal endra sūlnilaiyilum, avan ‘ungalai vittu pōga maattēn’ engiraan. ungalai oru periya aalaaga kaattikkolla avan udhaviyirundhaalum, ungaludaiya aarōkkiyatthai avan kedutthu pōttirukkiraan. ellaavatrukkum mēlaaga, ungaludaiya sambalatthilirundhu konjatthai avan thirudi irukkiraan.

konja naatkalukku avanai vittu eppadiyaavadhu vilagi irukka vēndum endru ninaikkirīrgal, aanaal avan ‘ungalai vidavē maattēn’ engiraan. sollappōnaal, avan ungal thalaimēl ēri utkaarndhuvittaan. ‘ēndaa avana sandhichōm’ endru nīngal yōsikkira nilaimaikku avan ungalai konduvandhu vidugiraan.

sigaret pidippavarukkum sigarettukkum idaiyil irukkira uravai patritthaan indha vaartthaigal kaattugindrana. 50 varushangalaaga sigaret piditthukkondirundha erlin endra pen ippadi solgiraar: “yaaraavadhu en kūda irundhaakūda enakku avlō sandhōshamaa irukkaadhu; aanaa, sigaret pidikkumpōdhu enakku avlō nallaa irukkum. ennai nallaa purinjikkitta oru palaiya frendu en kūda irukkura maadhiri irukkum. silasamayatthula, adhumattumdhaan oru frendu maadhiri en kūdavē irukkum.” sigaret enbadhu aabatthaana, pōliyaana oru nanban enbadhai pōgappōga erlin purindhukondaar. arimugatthil naam paarttha vishayangal ivarukkum porundhum. aanaal, oru vishayatthai thavira! sigaret pidippadhu kadavulukku pidikkaadhu endrum, adhu udalai karaipadutthum endrum therindhavudan erlin andha palakkatthai vittuvittaar.—2 korindhiyar 7:1.

fraank endra oruvarum kadavulukku pidittha maadhiri nadakka vēndum endru ninaikkiraar. adhanaal, sigaret pidippadhai vittuvida vēndum endru mudivedukkiraar. appadi mudivu edutthu irandu naatkalkūda aagavillai, ērkenavē piditthu pōtta sigaret thundugal vīttil engēyaavadhu irukkumaa endru paarkka thavalndhu pōi ellaa idangalilum thēdi irukkiraar. adhai patri fraank ippadi solgiraar: “palaiya sigaret thundu irukkaanu kuppailayellaam pōi thēdurōmē, ivlō kēvalamaa nadandhukkurōmēnu appadhaan mandaiyila uraichadhu. adhukku apparamaa, naan sigaret pakkamē pōgala.”

sigaret pidippadhai nirutthuvadhu ēn ivvalavu kashtamaaga irukkiradhu? adharku sila kaaranangalai aaraaichiyaalargal solgiraargal: (1) bōdhaipporulgalai pōlavē pugaiyilaikkum nammai adimaiyaakkum thanmai irukkiradhu. (2) nikkōtinai svaasikkumpōdhu, adhu ēlē nodigalil mūlaiyai pōi sērndhuvidugiradhu. (3) saappidumpōdhum kudikkumpōdhum pēsikkondirukkumpōdhum sōgamaaga irukkumpōdhum ena ellaa samayangalilum sigaret pidippadhaal adhu oruvarudaiya vaalkkaiyil pinni pinaindhu vidugiradhu.

irundhaalum, pugaippidikkum palakkatthai kandippaaga nammaal vida mudiyum. adhaitthaan erlin matrum fraank avargalin vaalkkai kaattugiradhu. pugaippidikkum palakkatthai nīngal niruttha vēndum endru ninaikkirīrgalaa? appadiyendraal, idharku pin varugira katturaigalai padiyungal. oru pudhu vaalkkaiyai aarambikka avai kandippaaga ungalukku udhavum.