Имони Довуд бар дониши аниқ ва таҷрибааш асос меёфт (1Пш 17:36, 37; wp16 № 5 саҳ. 11, сарх. 2, 3).

Довуд Ҷолётро бо худаш нею бо Яҳува муқоиса кард (1Пш 17:45–47; wp16 № 5 саҳ. 11, 12).

Довуд бо ёрдами Яҳува бар душмани бадҳайбаташ ғолиб омад (1Пш 17:48–50; wp16 № 5 саҳ. 12, сарх. 4; ба расми муқова нигаред).

Баъзан дар ҳаёти мо душвориҳои ҷиддӣ рӯй дода метавонанд. Шояд, моро озор диҳанд ё мо бо одати баде мубориза барем. Агар ин мушкилиҳо ба назарамон мисли кӯҳ тобанд, бояд ба онҳо аз нуқтаи назари худ нею аз нуқтаи назари Яҳува нигарем, зеро ӯ ба ҳама кор қодир аст (Аб 42:1, 2).