ปฐมกาล 42:1-38
42 เมื่อยาโคบรู้ว่าในอียิปต์มีข้าว*+ จึงพูดกับพวกลูกชายว่า “ทำไมลูก ๆ มัวแต่นั่งมองหน้ากันและไม่คิดจะทำอะไร?”
2 เขาพูดอีกว่า “พ่อได้ยินว่าที่อียิปต์มีข้าว ไปซื้อข้าวจากที่นั่นมาให้พวกเรากินประทังชีวิตเถอะ ไม่อย่างนั้นพวกเราจะอดตายกันหมด”+
3 พี่ชาย 10 คนของโยเซฟ+จึงไปซื้อข้าวที่อียิปต์
4 แต่ยาโคบไม่ให้เบนยามิน+น้องชายโยเซฟไปกับพวกพี่ชาย เขาบอกว่า “เดี๋ยวจะเกิดอุบัติเหตุ แล้วน้องจะตายไปอีกคน”+
5 พวกลูกชายของอิสราเอลจึงไปที่อียิปต์พร้อมกับคนอื่น ๆ ที่ไปซื้อข้าวที่นั่น เพราะการขาดแคลนอาหารได้ลามไปถึงแผ่นดินคานาอันด้วย+
6 ตอนนั้น โยเซฟเป็นผู้มีอำนาจปกครองอียิปต์+ เขาเป็นคนขายข้าวให้คนจากทั่วโลก+ เมื่อพวกพี่ชายของโยเซฟมาถึงแล้ว ก็พากันมาซบลงกับพื้นแสดงความเคารพโยเซฟ+
7 พอโยเซฟเห็นพวกพี่ ๆ ก็จำได้ทันที แต่โยเซฟไม่ยอมบอกว่าตัวเองเป็นใคร+และถามพวกเขาเสียงแข็งว่า “พวกคุณมาจากไหน?” พวกเขาตอบว่า “มาจากแผ่นดินคานาอันเพื่อซื้อข้าวครับท่าน”+
8 พวกพี่ชายจำโยเซฟไม่ได้ แต่โยเซฟจำพวกเขาได้
9 ตอนนั้นเอง โยเซฟก็นึกถึงความฝันเกี่ยวกับพวกพี่ชาย+จึงพูดกับพวกเขาว่า “พวกคุณเป็นคนสอดแนม พวกคุณมาสืบดูว่าแผ่นดินนี้มีจุดอ่อนตรงไหนใช่ไหม?”
10 พวกเขาตอบว่า “ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับท่าน พวกเรามาในฐานะทาสเพื่อซื้อข้าวจากท่านเท่านั้นเอง
11 พวกเราทุกคนเป็นลูกพ่อเดียวกัน พวกเราเป็นคนซื่อสัตย์ ทาสของท่านไม่ได้มาสอดแนมนะครับ”
12 แต่โยเซฟพูดว่า “อย่ามาโกหก! พวกคุณมาดูว่าแผ่นดินนี้มีจุดอ่อนตรงไหน”
13 พวกเขาจึงตอบว่า “ทาสของท่านเป็นพี่น้องกัน เรามีกันอยู่ 12 คน+ที่เป็นผู้ชาย พวกเราเป็นลูกพ่อเดียวกัน+อยู่ในแผ่นดินคานาอัน ตอนนี้น้องชายคนเล็กอยู่กับพ่อ+ ส่วนน้องชายอีกคนหนึ่งไม่อยู่แล้ว”+
14 แต่โยเซฟบอกว่า “เป็นอย่างที่ผมพูดจริง ๆ พวกคุณเป็นคนสอดแนม
15 ดังนั้น ผมต้องดูก่อนว่าที่พวกคุณพูดเป็นความจริงรึเปล่า ถ้าน้องคนเล็กของพวกคุณไม่มาที่นี่ ผมขอสาบานในนามของฟาโรห์ว่าพวกคุณจะไม่ได้ไปจากที่นี่แน่ ๆ+
16 ผมจะขังพวกคุณไว้ก่อน และให้พวกคุณคนหนึ่งไปพาน้องมาเพื่อพิสูจน์ว่าพวกคุณพูดความจริง แต่ถ้าไม่จริงละก็ แสดงว่าพวกคุณเป็นคนสอดแนมแน่ ๆ”
17 แล้วโยเซฟก็ขังพวกเขาไว้ด้วยกัน 3 วัน
18 ในวันที่สาม โยเซฟบอกพวกเขาว่า “ผมเป็นคนเกรงกลัวพระเจ้า ดังนั้น ให้ทำตามที่ผมบอกแล้วพวกคุณจะรอด
19 ถ้าพวกคุณพูดความจริง ให้พวกคุณคนหนึ่งอยู่ในคุกนี้ต่อไปก่อน ส่วนคนอื่น ๆ ก็เอาข้าวกลับไปให้คนที่บ้านซึ่งอดอยากอยู่นั้นได้กิน+
20 แล้วพาน้องชายคนเล็กมาหาผม ผมถึงจะเชื่อว่าพวกคุณพูดความจริงและจะไว้ชีวิตพวกคุณ” พวกเขาตกลงทำตามนั้น
21 พวกเขาพูดกันว่า “นี่คงเป็นเพราะพวกเราได้ทำผิดต่อน้องแน่ ๆ+ ตอนที่เขาอ้อนวอนขอให้เราสงสารเขานั้นพวกเราเห็นแล้วว่าเขาเจ็บปวดใจแค่ไหน แต่พวกเราก็ไม่ฟังเขาเลย พวกเราถึงได้มาทุกข์ลำบากอย่างนี้”
22 รูเบนพูดกับน้อง ๆ ว่า “เห็นไหม พี่บอกแล้วว่า ‘อย่าทำร้ายน้องเลย’ แต่ก็ไม่มีใครฟังพี่+ ตอนนี้ถึงเวลาที่พวกเราต้องชดใช้ความผิดที่ทำให้น้องตายแล้ว”+
23 พวกเขาไม่รู้ว่าโยเซฟฟังออก เพราะตอนที่คุยกับพวกเขานั้นโยเซฟใช้ล่าม
24 โยเซฟจึงออกไปร้องไห้+ แล้วพอโยเซฟกลับมาพูดกับพวกเขาอีกรอบ โยเซฟก็เอาสิเมโอน+มามัดไว้ต่อหน้าต่อตาพวกเขา+
25 แล้วโยเซฟก็สั่งคนให้เอาข้าวใส่กระสอบของพวกเขาให้เต็ม และให้เอาเงินของแต่ละคนใส่คืนในกระสอบของพวกเขา รวมทั้งให้เตรียมอาหารให้พวกเขาเอาไปกินระหว่างเดินทางด้วย คนของโยเซฟก็ทำตามนั้น
26 พวกพี่ชายก็เอาข้าวบรรทุกบนหลังลาแล้วออกเดินทาง
27 เมื่อถึงที่หยุดพักค้างคืน พอคนหนึ่งจะเอาฟางให้ลากิน เขาก็เปิดกระสอบแล้วเห็นเงินของตัวเองอยู่ที่ปากกระสอบ
28 เขาจึงบอกพวกพี่น้องว่า “เงินของผมมาอยู่ในกระสอบนี้ได้ยังไง?” พวกเขาก็พากันตกใจกลัวจนตัวสั่นและพูดกันว่า “ทำไมพระเจ้าทำกับพวกเราอย่างนี้?”
29 เมื่อพวกเขากลับมาหายาโคบพ่อของพวกเขาในแผ่นดินคานาอันแล้วก็เล่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นให้พ่อฟังว่า
30 “คนที่เป็นเจ้านายในแผ่นดินนั้นพูดเสียงแข็งใส่พวกเรา+ เขากล่าวหาว่าพวกเราเข้าไปสอดแนมในแผ่นดินนั้น
31 แต่พวกเราก็บอกเขาไปว่า ‘พวกเราเป็นคนซื่อสัตย์ ไม่ได้เป็นคนสอดแนม+
32 พวกเราเป็นพี่น้องกัน เรามีกันอยู่ 12 คนที่เป็นผู้ชาย+ และเป็นลูกพ่อเดียวกัน คนหนึ่งไม่อยู่แล้ว+ ตอนนี้น้องชายคนเล็กอยู่กับพ่อในแผ่นดินคานาอัน’+
33 แต่เจ้านายคนนั้นบอกพวกเราว่า ‘เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ผมจะได้รู้ว่าพวกคุณพูดความจริงรึเปล่า ให้พวกคุณคนหนึ่งอยู่กับผม+ ส่วนคนอื่น ๆ เอาข้าวกลับไปให้คนที่บ้านซึ่งอดอยากอยู่นั้นได้กิน+
34 แล้วให้พาน้องชายคนเล็กของพวกคุณมาหาผม ผมจะได้รู้ว่าพวกคุณไม่ใช่คนสอดแนมแต่เป็นคนซื่อสัตย์ แล้วผมจะคืนพี่น้องของพวกคุณให้ และพวกคุณจะมาซื้อขายในแผ่นดินนี้ได้’”
35 เมื่อพวกเขาเทข้าวออกจากกระสอบ ก็พบห่อเงินของตัวเองอยู่ในกระสอบ พอเห็นห่อเงิน พวกเขากับยาโคบพ่อของพวกเขาก็กลัวมาก
36 ยาโคบร้องออกมาว่า “นี่จะให้พ่อเสียลูกไปอีกกี่คน+ โยเซฟก็ไม่อยู่แล้ว+ ตอนนี้ก็สิเมโอนอีกคน+ แล้วนี่ยังจะพาเบนยามินไปอีก ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับพ่อด้วย?”
37 แต่รูเบนบอกพ่อว่า “ผมจะเป็นคนดูแลเบนยามินเอง ผมจะพาเขากลับมาหาพ่อให้ได้+ ถ้าผมพาเขากลับมาไม่ได้ พ่อก็เอาชีวิตลูกชายสองคนของผมไปได้เลย”+
38 แต่ยาโคบบอกว่า “พ่อไม่ให้เขาไป เพราะพี่ชายเขาตายไปแล้ว ตอนนี้เหลือแต่เขาคนเดียว+ ถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นระหว่างทางแล้วเขาตายไปอีกคนละก็ ลูก ๆ จะทำให้คนหัวหงอกอย่างพ่อลงหลุมศพ*+ไปด้วยความโศกเศร้า”+