เอสเธอร์ 3:1-15
3 กษัตริย์อาหะสุเอรัสเลื่อนตำแหน่งฮามาน+ลูกชายของฮัมเมดาธาชาวอากัก+ให้สูงกว่าพวกเจ้านายทั้งหมด+
2 และข้าราชสำนักทุกคนที่อยู่ตรงประตูวังจะต้องหมอบลงกราบฮามานตามที่กษัตริย์สั่งไว้ แต่โมร์เดคัยไม่ยอมหมอบลงกราบฮามาน
3 ข้าราชสำนักที่อยู่ตรงประตูวังถามโมร์เดคัยว่า “ทำไมไม่เชื่อฟังคำสั่งของกษัตริย์?”
4 พวกข้าราชสำนักคอยถามอย่างนี้ทุกวัน แต่โมร์เดคัยไม่ได้ตอบอะไร พวกเขาจึงเอาเรื่องนี้ไปบอกฮามานและให้มาดูว่าที่โมร์เดคัยทำนั้นเหมาะสมหรือไม่+ เพราะโมร์เดคัยบอกว่าตัวเองเป็นชาวยิว+
5 เมื่อฮามานเห็นว่าโมร์เดคัยไม่ยอมหมอบลงกราบก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง+
6 แต่พอฮามานรู้ว่าโมร์เดคัยเป็นคนชาติไหน เขาก็คิดจะจัดการไม่ใช่แค่โมร์เดคัยเท่านั้น แต่เริ่มหาทางจะกำจัดชาวยิวทั้งหมดที่อยู่ในอาณาจักรของกษัตริย์อาหะสุเอรัส กำจัดทุกคนที่เป็นคนชาติเดียวกับโมร์เดคัย
7 พอถึงเดือน 1 คือเดือนนิสาน* ในปีที่ 12+ ที่กษัตริย์อาหะสุเอรัสปกครอง พวกเขาก็โยนเปอร์+ (จับฉลาก) ต่อหน้าฮามานเพื่อกำหนดวันและเดือนที่จะจัดการกับชาวยิว แล้วฉลากที่ออกมาคือเดือน 12 ซึ่งเป็นเดือนอาดาร์*+
8 ฮามานก็ไปบอกกษัตริย์ว่า “มีชนชาติหนึ่งกระจัดกระจายอยู่ท่ามกลางชนชาติต่าง ๆ+ในรัฐที่ท่านปกครอง+ พวกเขามีกฎหมายไม่เหมือนกับคนชาติอื่น และพวกเขาไม่เชื่อฟังกฎหมายของกษัตริย์ ไม่มีประโยชน์อะไรที่ท่านจะเก็บคนพวกนี้ไว้
9 ถ้ากษัตริย์เห็นชอบ ขอให้มีคำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษรว่าให้กำจัดพวกเขา ผมจะเอาเงินหนัก 10,000 ตะลันต์*ให้เจ้าหน้าที่ไปไว้ในคลังของท่าน”*
10 เมื่อได้ยินอย่างนั้น กษัตริย์ก็ถอดแหวนตรา+ยื่นให้ฮามาน+ลูกชายของฮัมเมดาธาชาวอากัก+ ซึ่งเป็นศัตรูของชาวยิว
11 กษัตริย์บอกฮามานว่า “ชนชาตินั้นและเงินของพวกเขาก็เป็นของคุณ อยากทำอะไรก็ทำเถอะ”
12 จากนั้น ในวันที่ 13 เดือน 1 ก็มีการเรียกเลขานุการของกษัตริย์+มา และให้เขาเขียนคำสั่ง+ของฮามานไปถึงผู้ปกครองรัฐต่าง ๆ ของกษัตริย์ ไปถึงผู้ว่าราชการรัฐกับพวกเจ้านายของชนชาติต่าง ๆ โดยให้เขียนเป็นตัวหนังสือและภาษาที่คนในแต่ละรัฐใช้ จดหมายนี้เขียนในนามของกษัตริย์อาหะสุเอรัส แล้วประทับตราด้วยแหวนตราของกษัตริย์+
13 มีคนถือจดหมายนี้ส่งไปทั่วทุกรัฐที่กษัตริย์ปกครอง ในจดหมายเป็นคำสั่งให้กวาดล้าง ฆ่าฟัน และกำจัดชาวยิวทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนหนุ่มหรือแก่ เป็นเด็กหรือผู้หญิง และให้จัดการภายในวันเดียว คือวันที่ 13 เดือน 12 หรือเดือนอาดาร์+ และให้ยึดทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเขา+
14 ข้อความในจดหมายนี้จะกลายเป็นกฎหมายของทุกรัฐ และประกาศให้ชนชาติต่าง ๆ รู้ทั่วกัน เพื่อพวกเขาจะเตรียมการสำหรับวันนั้น
15 คนที่ถือจดหมายก็รีบออกไป+ทำตามคำสั่งของกษัตริย์ และมีการประกาศใช้กฎหมายนี้ในวังชูชัน*+ กษัตริย์และฮามานก็นั่งดื่มเหล้าองุ่นขณะที่เมืองชูชัน*ทั้งเมืองตกอยู่ในความวุ่นวาย
เชิงอรรถ
^ ดูภาคผนวก ข15
^ ดูภาคผนวก ข15
^ 342,000 กก. ดูภาคผนวก ข14
^ หรืออาจแปลได้ว่า “ผมจะเอาเงินหนัก 10,000 ตะลันต์ไปไว้ในท้องพระคลังสำหรับคนที่ทำงานนี้”
^ หรือ “สุสา”
^ หรือ “สุสา”