Pinasisigla ng Bibliya ang pagbibigay nang kusa at may tamang motibo. Nakikinabang hindi lang ang tumatanggap kundi pati na ang nagbibigay. (Kawikaan 11:25; Lucas 6:38) Sinabi ni Jesus: “May higit na kaligayahan sa pagbibigay kaysa sa pagtanggap.”—Gawa 20:35.

•  Kailan tama ang pagbibigay?

•  Kailan nagiging mali ang pagbibigay?

•  Mga teksto sa Bibliya tungkol sa pagbibigay

 Tama ang pagbibigay kapag ginagawa ito nang kusang-loob. Sinasabi ng Bibliya: “Gawin ng bawat isa ang ayon sa ipinasiya niya sa kaniyang puso, hindi mabigat sa loob o sa ilalim ng pamimilit, sapagkat iniibig ng Diyos ang masayang nagbibigay.”—2 Corinto 9:7.

 Ang pagbibigay nang mula sa puso ay bahagi ng “pagsamba” na sinasang-ayunan ng Diyos. (Santiago 1:27) Ang isang taong bukas-palad na tumutulong sa mga nangangailangan ay nakikipagtulungan sa Diyos, na itinuturing itong pagpapautang sa Kaniya. (Kawikaan 19:17) Sinasabi ng Bibliya na susuklian ng Diyos ang gayong pagbibigay.—Lucas 14:12-14.

 Kapag ginagawa ito nang may makasariling motibo. Halimbawa:

•   Para magpasikat sa mga tao.—Mateo 6:2.

•   Para tumanggap ng kapalit.—Lucas 14:12-14.

•   Para makuha ang pabor ng Diyos at maligtas.—Awit 49:6, 7.

 Kapag sinusuportahan nito ang mga gawain o bagay na hinahatulan ng Diyos. Halimbawa, mali ang pagbibigay ng pera para sa pagsusugal, pagdodroga, o paglalasing. (1 Corinto 6:9, 10; 2 Corinto 7:1) Isa pa, hindi rin tamang magbigay sa taong may kakayahang suportahan ang sarili pero ayaw namang magtrabaho.—2 Tesalonica 3:10.

 Kapag nakakahadlang ito sa mga pananagutang ibinigay ng Diyos. Itinuturo ng Bibliya na dapat maglaan ang ulo ng pamilya para sa kaniyang sambahayan. (1 Timoteo 5:8) Hindi tamang magbigay nang magbigay ang ulo ng pamilya sa iba hanggang sa puntong naisasapanganib niya ang kaniyang pamilya. Hinatulan din ni Jesus ang mga ayaw sumuporta sa kanilang matatandang magulang dahil idinadahilan nila na ang lahat ng kanilang pag-aari ay “isang kaloob na inialay sa Diyos.”—Marcos 7:9-13.