KAZAKLAR geçmişte göçebe olarak yaşardı. Bugün Kazakistan’da hâlâ bazı çobanlar mevsime bağlı olarak hayvanlarını farklı otlaklara götürür. Yaz aylarını daha serin olan yaylalarda geçirirler. Karlı kış günleri yaklaşınca da sürüleriyle birlikte daha sıcak olan ovalara inerler.

Günümüzde birçok Kazak, gelişmiş modern şehirlerde yaşıyor. Yine de gelenekleri, yemekleri ve el sanatlarıyla atalarının göçebe hayatını yansıtmaya devam ediyorlar. Kazakların şiir, şarkı ve yöresel müzik aletleriyle çalınan ezgilerden oluşan çok zengin bir kültürü var.

Göçebelerin kullandığı “yurt” denen geleneksel çadırlar, insanın doğayla uyum içinde yaşamasının sembolü  haline gelmiştir. Çobanlar hâlâ yurtlarda yaşamayı tercih ediyor. Şehirde yaşayan Kazaklar da sık sık özel etkinliklerde bu çadırları kullanıyor. Yurtlar ayrıca turistler için rahat bir konaklama yeridir. Yurtların içine girip etrafınıza baktığınızda Kazak kadınlarının nakış, örgü ve halı dokumadaki becerilerini görebilirsiniz.

Kırsal bölgelerde yaşayan aileler için atları çok değerlidir. Kazakçada at için kullanılan en az 21 kelime vardır ve her biri atın farklı bir özelliğini anlatır. Ayrıca atın tüylerinin rengini tarif etmek için kullanılan 30’dan fazla kelime vardır. Kazakistan’da iyi bir at hâlâ pahalı ve değerli bir hediye olarak görülür. Köylerdeki erkek çocuklar küçük yaştan itibaren ata binmeyi öğrenir.

Geleneksel Kazak yemeklerinde mutlaka et olur ve genelde baharat kullanılmaz. Sevilen bir Kazak içeceği, kısrak sütünden yapılan ve sağlığa çok yararlı olduğu söylenen kımızdır. Diğer bir içecek olan şubat ise deve sütünden yapılır ve yoğun, hafif ekşi bir tadı vardır.

Yehova’nın Şahitlerinin Almatı’daki bürosunu ziyaret edebilir ve tur yapabilirsiniz.