Яратылыш 9:1—29
9 Шуннан соң Аллаһы, Нух белән аның улларын фатихалап, болай диде: «Үрчегез, ишәегез һәм җир йөзен тутырыгыз.+
2 Җирдә яшәүче барлык җанварлар, күкләрдә очучы барлык тереклек, диңгездә яшәүче барлык балыклар һәм җир йөзендә хәрәкәт итүче башка хайваннар сездән куркып, калтырап торачак. Аларны сезнең кулыгызга тапшырам.+
3 Хәрәкәт итүче барлык тереклекне сезгә, яшел үсемлекләрне биргән кебек, ризык итеп бирәм.+
4 Тик итне аның җаны — каны+ белән ашамагыз.+
5 Өстәвенә, коелган каныгыз* өчен мин хисап бирүне таләп итәчәкмен. Кешене хайван үтерсә, ул үләргә тиеш булыр. Үз кардәшен үтергән һәр адәм дә җавапка тартылыр.+
6 Кеше канын койган адәмнең каны да кеше тарафыннан коелыр,+ чөнки мин кешене үземә охшаш итеп яраттым.+
7 Сез исә үрчегез, ишәегез, артканнан-арта барыгыз һәм җир йөзен тутырыгыз».+
8 Шуннан соң Аллаһы Нух белән аның улларына болай диде:
9 «Мин сезнең белән һәм сезнең токымнарыгыз белән килешү төзим.+
10 Сезнең белән бергә булган барлык тере җаннар: кошлар, җанварлар, сезнең белән булган барлык тереклек, көймәдән чыккан барлык хайваннар — җирдә яшәүче барлык тереклек белән килешү төзим.+
11 Әйе, сезнең белән килешү төзим: бүтән беркайчан да барлык кешеләр һәм хайваннар туфан суларында юк ителмәячәк, туфан җирне инде бүтән һәлак итмәячәк».+
12 Аллаһы болай дип өстәде: «Сезнең белән һәм яныгыздагы бөтен тере җаннар белән төзегән, буыннан-буынга гамәлдә калачак килешүемнең билгесен бирәм:
13 болытта салават күпере булдырам. Ул минем белән җир арасында төзелгән килешүемнең билгесе булачак.
14 Мин җир өстенә болытлар җибәргәндә, анда салават күпере пәйда булачак.
15 Шунда мин сезнең белән һәм тере җанның һәр төре белән төзегән килешүемне искә төшерәчәкмен. Барлык тереклекне юк итәрлек туфан сулары инде булмаячак.+
16 Болытта салават күпере күренгәч, мин җирдә яшәүче тере җанның һәр төре белән төзегән мәңгелек килешүемне искә төшерәчәкмен».
17 Аллаһы Нухка кабат: «Җир йөзендә яшәүче барлык кешеләр һәм хайваннар белән төзегән килешүемнең билгесе менә шундый»+,— дип әйтте.
18 Көймәдән Нух белән бергә уллары Шем, Хам, Йафе́т чыкты.+ Соңрак Хамның Кәнга́н+ исемле улы туды.
19 Җирдә яшәүче барча халык Нухның шушы өч улыннан барлыкка килде һәм җир буйлап таралды.+
20 Нух җир эшкәртә башлады һәм йөзем бакчасы утыртты.
21 Бер көнне ул, шәраб эчеп исергәч, үз чатырында шәрә килеш ята иде.
22 Кәнганның атасы Хам үз әтисенең шәрә булуын күрде һәм чатырдан чыгып, моны ике бертуганына сөйләп бирде.
23 Шунда Шем белән Йафет япанча алып җилкәләренә салдылар да, артлары белән чигенә-чигенә әтиләре янына кереп, аның шәрәлеген капладылар. Аркалары белән борылганга, алар әтиләренең шәрә булуын күрмәделәр.
24 Нух, шәрабтан айнып уянгач һәм кече улының үзе белән ни эшләгәнен белгәч,
25 болай диде:
«Кәнганны каһәр суксын.+
Ул үз туганнарының иң түбән колы булсын».+
26 Һәм болай дип өстәде:
«Шемнең Аллаһысы Йәһвә макталсын,Кәнган Шемнең колы булсын.+
27 Аллаһы Йафетка киң җирләр бирсен,Ул Шемнең чатырларында яшәсен.
Кәнган аның да колы булсын».
28 Туфаннан соң Нух тагын 350 ел гомер итте.+
29 Нух барлыгы 950 ел яшәде һәм вафат булды.
Искәрмәләр
^ Яки «җаннарыгызның каны».