Вәһий 4:1—11
4 Андин кейин мән асманда ечилип турған ишикни көрүп, бурун аңлиған карнәйниң үнигә охшаш аваз аңлидим. У маңа: «Бери чиқ, мән саңа немә болуши керәклигини көрситимән»,— деди.
2 Мән дәрру шу вақитта роһ күчиниң тәсиригә чөмүп, монуни көрдүм: асманда тәхт туриду, тәхттә болса бирси олтириду.
3 Олтарғучиниң түри яшма вә қиммәт баһалиқ қизил таштәк болған, тәхтниң әтрапида — көрүнүши зумрәттәк болған һасан-һүсән.
4 Тәхтниң әтрапида йәнә 24 тәхт туратти, тәхтләрдә ақ кийимләр вә башлириға алтун таҗ кийгән 24 ақсақал олтириду.
5 Тәхттин чақмақлар, авазлар һәм гүлдүрмомилар чиқиватиду. Тәхтниң алдида йәттә отлуқ шамдан йениватиду. Улар Худаниң йәттә роһини билдүриду.
6 Шундақла тәхтниң алдида хрусталға охшиған әйнәктәк деңиз бар.
Тәхтниң оттурида вә өп-чөрисидә төрт тирик мәхлуқ моҗут, уларниң алди һәм кәйни көплигән көзләргә толған.
7 Биринчи мәхлуқ ширдәк, иккинчи мәхлуқ яш буқидәк, үчинчи мәхлуқниң үзи адәмниңкидәк, төртинчи мәхлуқ болса учуватқан бүркүттәк болған.
8 Һәм төрт тирик мәхлуқниң һәрқайсисиниң алтә қанити болған вә уларниң асти-үстидә көплигән көзлири бар. Йә кечидә, йә күндүзи хатирҗәмликни билмәй, улар мундақ дейишиду: «Һазир вә әзәлдин Бар Болғучи һәм Кәлгүчи, Һәммигә Қадир, Йәһва Худа муқәддәс, муқәддәс, муқәддәстур!»
9 Әбәттин-әбәткичә Яшиғучиға, тәхттә Олтарғучиға тирик мәхлуқлар шан-шөһрәт, шан-шәрәп вә миннәтдарлиқ билдүриватқан чағда,
10 тәхттә Олтарғучиниң алдида 24 ақсақал тизлинип вә әбәттин-әбәткә Яшиғучиға баш егип, тәхт алдиға өз таҗилирини ташлап, мундақ дәйду:
11 «Йәһва, бизниң Худайимиз, Сән шан-шөһрәткә, шан-шәрәпкә вә күч-қудрәткә лайиқсән, чүнки Сән барлиқ нәрсини яраттиң вә барлиқ нәрсә Сениң ирадәң бойичә моҗут һәм яритилғандур».
