მიქაელ, ნამდგას ნამთინე რელიგიაშ მიმაჸუნალეფ მიშინუანა, მუჭოთ წმინდა მიქაელ მთავარანგელოზ, რე იესო ქრისტე. ბიბლიაშე ბგებულენთ, ნამდა იესოს თე სახელ დედამიწაშა მულაშახ ჯოხოდ. a მიქაელ ონირზუდ სატანას მოსეშ ღურაშ უკულ დო მეხვარ ანგელოზის, ნამდგაქ ღორონთიშ ცნობა ოკო გინოჩკო დანიელს (დანიელი 10:13, 21; იუდა 9). მიქაელიშ სახელ ნიშნენს „მი რე ღორონთცალ?“. იესო ამართლენს თე სახელს, თით, ნამდა ამტკიცენს ღორონთიშ უზენაესობას დო ობრძოლ ღორონთიშ ნტერეფს (დანიელი 12:1; გამოცხადება 12:7).

 მორთ გუვარჩუათ, მუშენ მევურთ თი დასკვნაშა, ნამდა იესო რე მთავარანგელოზ მიქაელ.

•   მიქაელ რე „მთავარანგელოზ“ (იუდა 9). წოდება „მთავარანგელოზ“ ნიშნენს „ანგელოზეფიშ მეთაურს“ დო ბიბლიას თის გვალო ჟირშა შეფხვადუთ. თე სიტყვა ჟირხოლო სიტუაციას მხოლობით რიცხვის რე გიმორნაფილ, მუთ ოძირანს, ნამდა ხვალე ართ ანგელოზის უღჷ თე წოდება. ართ-ართ შემთხვევას რაგადებულ რე, ნამდა გათელებურ უფალ იესო „გეგმურს ზეცაშე, ზოჯუნს მთავარანგელოზიშ ხონარით“ (1 თესალონიკელები 4:16). იესოს უღჷ „მთავარანგელოზიშ ხონარ“, მუშენდა თინა რე მთავარანგელოზ მიქაელ.

•   მიქაელ ანგელოზეფიშ მეთაურ რე. „მიქაელ დო თიშ ანგელოზეფ ოჩხუპუდეს დრაკონს“, სატანას (გამოცხადება 12:7). მიქაელს ბიბლია მიშინუანს, მუჭოთ „ართ-ართ აღმატებულ მთავარს“ დო „დიდ მთავარს“, მუთ მეუთითენს, ნამდა შხვა სულიერ ქმნილებეფ შქას თის არძაშ უდიდაშ ძალაუფლება უღჷ (დანიელი 10:13, 21; 12:1). „ახალ აღთქმაშ“ მარკვიებელ დეივიდ აუნე იჩიებ, ნამდა თე წოდებეფ ოკუთვნ „ანგელოზეფიშ ლაშქარიშ მეთაურს“.

   ბიბლია იესოშე ხოლო იჩიებ, ნამდა თინა ხემძღვანელენს ანგელოზეფიშ ლაშქარს. ღორონთიშ სიტყვას ბკითხულენთ: „უფალ იესო ზეცაშე მუშ ძალიერ ანგელოზეფწკუმა ართო გეგმეცხადებნა ბორბონჩია დაჩხირს“ (2 თესალონიკელები 1:7, 8; მათე 16:27). იესოქ „ზეცაშა გეშართჷ დო ღორონთიშ მარძგვანშე ქუდოზოჯ. თის დუმორჩილ ღორონთიქ ანგელოზეფ, ძალაუფლებეფ დო ძალეფ“ (1 პეტრე 3:21, 22). სწორ ვეჸუაფუდ იფიფქრითკო, ნამდა ღორონთის ანგელოზეფიშ ჟირ ლაშქარ ჸუნს, ნამდგაშე ართის მიქაელ ხემძღვანელენს დო მაჟიას — იესო. ათეშენ, უმოს ლოგიკურ იჸუაფ თიშ რაგად, ნამდა მიქაელ დო იესო ართ დო იგივე პიროვნება რე.

•   „მოქმედებას ქიდიჭყანს მიქაელ“, მუჟამსით „თიცალ გასაჭირ იჸუაფ, მუნერით ვა ჸოფე ერიშ გოჭყაფაშ დროშე“ (დანიელი 12:1). ზუსტას მეფეშ მოქმედებაშ დოჭყაფას გულისხმენს დანიელიშ წიგნიშ ორიგინალს გიმორნაფილ ებრაულ სიტყვა „გემწოდირთუ“ (დანიელი 11:2—4, 21). ბიბლიას ჭარჷ, ნამდა იესო ქრისტე რე „ღორონთიშ სიტყვა“. თინა მუჭოთ „მეფეეფიშ მეფე“ მოქმედებას ქიდიჭყანს, განადგურენს ღორონთიშ ნტერეფს დო ირსხენს ღორონთიშ ხალხის (გამოცხადება 19:11—16). თინა თეს გაკეთენს, მუჟამსით იჸუაფ „დიდ გასაჭირ, მუნერით ვა ჸოფე ქიანაშ დაჭყაფშე“ (მათე 24:21, 42).