ართ გლახა დღას, ალბერტას (კანადა) ბობ მუშ მანქანათ საათის 100 კილომეტრ სიჩქარეთ მიშჷ; ველუდუნ თეშ უკახალენ ბარბალქ გოხორცქჷ. ბობის აზრშა ვამართინ, მუქ მოხვად დო შარა გაგრძელ. თის ჸუდეშახ 5 კილომეტრ აფუდ დოსქილადირ.

 წერილს, ნამუთ ბობიქ ადგილობრივ სამეფო დარბაზშა მიდაჯღონ, ენწყუმილ რდუ, მუქ მოხვად. ბობ ჭარუნს: „შარას ართ მანქანაქ ქეკმოჭიშუ, სოდეთ ხუთ ახალგაზრდა მითოხედ. თინეფქ ქუმოჩინებაფეს, ნამდა ბარბალ მაფუდ ხარცქილ. მანქანეფ შარაპიც გუვაჩერით დო თინეფქ ბარბალიშ თირუა შემოფთავაზეს. აზრის ვა ვორდჷ მაჟია ბარბალ ვარდა დანკრატ მიღუდ დო ვარ. მა შარაპიც ინვალიდიშ კალიასკას ინვოხედ დო ვუჯინედ, მუჭო მიოგორეს თე ახალგაზრდეფქ ბარბალს დო დანკრატის ჩქიმ მანქანას; უკულ ახალ ბარბალ ქიგიორინეს. საშინელ ამინდ რდუ, მანგარო ჸინუნდჷ დო ქარბორია რდუ. თე ახალგაზრდეფს სქვამას მიკაქუნდეს, მარა თეცალ საქმეშ კეთება ვა უთაკილებნა დო შარაშა ვეგლუტებუთ. თენა ჩქიმით მუთუნით ვა მაკეთებედ.

 მოკო, მადლობა ვუწუე თი ხუთ ახალგაზრდა იეჰოვაშ მოწმეს, მიდგაქ მიმეხვარ. თი ტერიტორიას თიშენ რდეს, ნამდა თექიან ხალხის უქადაგესკო. თე ახალგაზრდეფ ზუსტას თის ორთნა, მუდგას ქადაგენა. თინეფქ მანგარ გლახა მდგომარეობაშე მირსხეს, მუდგაშ გურშენ დიდ მარდულ ვორექ. მის მალედ აზრო, ნამდა თიმ დღას, შქაშარას, თეცალ ანგელოზცალ ახალგაზრდეფს შეფხვადუდ?!“.