Pagkatapos na kondenaron ni Jesus an mga Fariseo huli sa saindang mga tradisyon na para man sana sa sadiri nindang kapakinabangan, naghali siya kaiba an mga disipulo. Nagpasiring siya sa rehiyon nin Tiro asin Sidon sa Fenicia, na dakul na kilometro an distansiya pa-norteng-sulnupan.

Naghanap si Jesus nin madadagusan na harong pero habo niyang maaraman kan mga tawo na yaon siya duman. Alagad, dawa duman nariparo siya. Hinanap si Jesus nin sarong babaying Griego na namundag sa lugar na ini asin nagpuon na makimahirak: “Mahirak ka sa sakuya, Kagurangnan, Aki ni David. An aki kong babayi pinapasakitan kan demonyong nagsanib sa saiya.”—Mateo 15:22; Marcos 7:26.

Dai nahaloy, sinabihan si Jesus kan mga disipulo: “Pahalion mo na siya, ta sige siyang kurahaw sa likod ta.” Bilang simbag, ipinaliwanag ni Jesus an dahilan kan pagbaliwala niya sa babayi: “Dai ako isinugo sa kiisay man kundi sa nawawarang mga karnero sana kan nasyon nin Israel.” Pero dai puminundo an babayi. Nagdulok siya asin nagluhod ki Jesus, na nakikimahirak: “Kagurangnan, tabangi ako!”—Mateo 15:23-25.

Minalataw na para purbaran an saiyang pagtubod, naggamit si Jesus nin ilustrasyon mapadapit sa negatibong pagmansay kan mga Judio sa mga tawong iba an nasyonalidad: “Bakong tama na kuanon an tinapay kan mga aki asin iapon iyan sa sadit na mga ido.” (Mateo 15:26) Kan sambiton ni Jesus an “sadit na mga ido,” ihinayag niya na nagmamalasakit siya sa bakong mga Judio. Siguradong narisa man iyan sa ekspresyon kan saiyang lalawgon asin tono nin boses.

Imbes na makulgan an buot, mapakumbabang nangatanusan an babayi manungod sa diskriminasyon kan mga Judio sa mga iba an nasyonalidad: “Iyo, Kagurangnan, pero an sadit bagang mga ido nagkakakan kan mga rakdag na nahuhulog hali sa lamesa kan mga kagsadiri sa sainda.” Nahiling ni Jesus na marahay an kamugtakan kan saiyang puso asin nagsabi: “O babayi, dakula an saimong pagtubod; mangyayari iyan sa saimo siring kan kamawutan mo.” (Mateo 15:27, 28) Asin nangyari nanggad iyan, dawa ngani mayo duman an aking babayi! Pagpuli kan babayi sa harong, naabutan niya an saiyang aking babayi na nakahigda sa higdaan asin biyo nang naumayan—“mayo na an demonyo”!—Marcos 7:30.

Hali sa rehiyon nin Fenicia, si Jesus asin an mga disipulo nagbaklay pa-timog asin pa-sirangan pasiring sa norteng parte kan Salog nin Jordan. Minalataw na binalyo ninda an Jordan sa sarong lokasyon sa norte kan Dagat kan Galilea dangan nagpasiring sa rehiyon nin Decapolis. Duman, nagtukad sinda sa sarong bukid, pero nanumpungan sinda kan mga tawo. Dinarara kan mga tawo ki Jesus an mga pilay, baldado, buta, asin púla. Ibinugtak ninda an mga may hilang na ini sa pamitisan ni Jesus, asin pinaumayan niya sinda. Napangalas an mga tawo kaya pinamuraway ninda an Diyos nin Israel.

Tinawan ni Jesus nin espesyal na atensiyon an sarong lalaking bungog na may diperensiya sa pagtaram. Masasabutan ta kun ano an namamatian kan lalaki pag dakulon an tawo. Posibleng narisa ni Jesus na ninenerbiyos an lalaki kaya irinayo niya ini sa mga tawo. Kan sinda na sana, ipinarisa ni Jesus kun ano an gigibuhon niya. Dinutan niya kan saiyang mga muro an mga talinga kan lalaki asin, pagkatapos maglutab, dinutan niya an dila kaini. Dangan pagtangad sa langit, nagsabi si Jesus nin “Ephphatha,” na an buot sabihon, “Mabuksan ka.” Sa pagkakataon na iyan, nakadangog na an lalaki asin nakakapagtaram na nin normal. Habo ni Jesus na ipamareta ini, huling mas gusto niyang magtubod sa saiya an mga tawo basado sa aktuwal nindang nahiling asin nadangog.—Marcos 7:32-36.

An kapangyarihan ni Jesus na maggibo nin siring na mga pagpaumay may dakulang epekto sa mga nakahiling, na “grabe nanggad an pagngalas.” Nagsabi sinda: “Makangangalas an gabos niyang ginibo. Pati an mga bungog naibabalik niya an pagdangog, an mga púla napapataram niya.”—Marcos 7:37.