نام خدا چیست؟‏ خدا نامی خاص برای خود برگزیده است،‏ او چنین می‌گوید:‏ «من یهوه هستم!‏ نام من این است!‏» (‏اِشَعْیا ۴۲:‏۸‏)‏ این نام حدود ۷۰۰۰ بار در کتاب مقدّس آمده است.‏ با این حال در بسیاری از ترجمه‌های کتاب مقدّس به صورتی نابجا عناوینی مثل «خداوند» یا «خدا» جایگزین این نام شده است.‏ در واقع خدا می‌خواهد که شما رابطهٔ دوستی با او برقرار کنید،‏ پس از شما می‌خواهد که از «نام او» استفاده کنید.‏—‏مزمور ۱۰۵:‏۱‏.‏

عناوین یَهُوَه.‏ در کتاب مقدّس عناوینی نیز برای یَهُوَه به کار رفته است مثل خدا،‏ متعال،‏ آفریدگار،‏ خداوندگار،‏ پدر.‏ دعاهای بسیاری در کتاب مقدّس نوشته شده است که در آن در کنار نام خدا،‏ یَهُوَه از عناوینی شایسته برای او نیز استفاده شده است.‏—‏دانیال ۹:‏۴‏.‏

 وجود خدا.‏ خدا روح است و برای ما نادیدنی.‏ (‏یوحنا ۴:‏۲۴‏)‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «هیچ انسانی هرگز خدا را ندیده است.‏» (‏یوحنا ۱:‏۱۸‏)‏ کتاب مقدّس از احساسات خدا گفته است این که انسان‌ها می‌توانند او را غمگین یا شاد سازند.‏—‏امثال ۱۱:‏۲۰؛‏ مزمور ۷۸:‏۴۰،‏ ۴۱‏.‏

خصوصیات فوق‌العادهٔ خدا.‏ خدا تبعیضی میان انسان‌ها قائل نمی‌شود،‏ حال از هر پیشینه و نژادی که باشند.‏ (‏اعمال ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ او «خدای رحیم و فیّاض،‏ دیر خشم،‏ و آکنده از محبت و وفا،‏ پایدار در محبت» است.‏ (‏خروج ۳۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ به خصوص چهار خصوصیت او بسیار جذاب و دلنشین است.‏

قدرت.‏ او «قادر مطلق» است و این قدرت را دارد که تمامی وعده‌ها و قول‌های خود را عملی کند.‏—‏پیدایش ۱۷:‏۱‏.‏

حکمت.‏ حکمت خدا بسیار فراتر و برتر از هر کس دیگریست.‏ این گفتهٔ کتاب مقدّس که او «به‌تنهایی حکیم است» به همین معناست.‏—‏رومیان ۱۶:‏۲۷‏.‏

عدالت.‏ خدا همواره آنچه درست و حق است،‏ انجام می‌دهد.‏ اعمالش کامل و بی‌نقص است و هیچ گاه ناعادلانه عمل نمی‌کند.‏—‏تَثنیه ۳۲:‏۴‏.‏

محبت.‏ به گفتهٔ کتاب مقدّس،‏ خدا «محبت است.‏» (‏۱یوحنا ۴:‏۸‏)‏ خدا نه فقط محبت می‌کند،‏ بلکه او مظهر محبت است.‏ محبت خدا برترین شکل محبت است و تمامی اعمالش تأثیرگرفته از همین محبت اوست که ما در جنبه‌های مختلف از آن فایده می‌بریم.‏

دوستی خدا با انسان‌ها.‏ خدای مهربان پدر آسمانی ماست.‏ (‏مَتّی ۶:‏۹‏)‏ اگر به او ایمان داشته باشیم،‏ می‌توانیم دوست او شویم.‏ (‏مزمور ۲۵:‏۱۴‏)‏ در واقع خدا از ما می‌خواهد به او نزدیک شویم و در دعا ‹تمام نگرانی‌های خود را به او بگوییم،‏ چون به فکر ماست.‏›—‏۱پِطرُس ۵:‏۷؛‏ یعقوب ۴:‏۸‏.‏

عیسی خدا نیست.‏ خدا،‏ عیسی را آفرید.‏ پس به هیچ‌وجه عیسی با خدا برابر نیست.‏ البته عیسی از موقعیتی منحصربه‌فرد برخوردار است.‏ خدا خود مستقیماً عیسی را آفرید و او نخستین مخلوق خداست.‏ این خود دلیلی است که در کتاب مقدّس عیسی «پسر یگانهٔ خدا» خوانده شده است.‏ (‏یوحنا ۱:‏۱۴‏)‏ a پس از خلق عیسی،‏ یَهُوَه هر موجود دیگر را آفرید و از او به عنوان «معمار» استفاده کرد.‏—‏امثال ۸:‏۳۰،‏ ۳۱؛‏ کولُسیان ۱:‏۱۵،‏ ۱۶‏.‏

 عیسی مسیح هرگز ادعای خدایی نکرد.‏ بلکه گفت:‏ ‹نمایندهٔ خدا هستم و اوست که مرا فرستاد.‏› (‏یوحنا ۷:‏۲۹‏)‏ عیسی هنگام گفتگو با یکی از شاگردانش یَهُوَه خدا را چنین خواند:‏ ‹پدر من و پدر شما› و «خدای من و خدای شما.‏› (‏یوحنا ۲۰:‏۱۷‏)‏ پس از مرگ عیسی،‏ یَهُوَه خدا او را رستاخیز داد و در آسمان اقتدار و اختیاراتی به او بخشید،‏ به گفته کتاب مقدّس «او به دست راست خدا سرافراز شد.‏»—‏مَتّی ۲۸:‏۱۸؛‏ اعمال ۲:‏۳۲،‏ ۳۳‏.‏

عیسی می‌تواند ما را به خدا نزدیک کند

عیسی به زمین آمد تا در مورد یَهُوَه خدا به ما تعلیم دهد.‏ یَهُوَه خدا خود در مورد عیسی چنین گفت:‏ «این است پسر من،‏ محبوب من.‏ به او گوش دهید.‏» (‏مَرقُس ۹:‏۷‏)‏ عیسی،‏ یَهُوَه خدا را بهتر از هر کس دیگر می‌شناسد.‏ او گفت:‏ «هیچ کس نمی‌داند پدر کیست،‏ جز پسر و همچنین کسانی که پسر بخواهد پدر را به آنان آشکار سازد.‏»—‏لوقا ۱۰:‏۲۲‏.‏

عیسی خصوصیات خدا را کاملاً منعکس کرد.‏ عیسی خصوصیات خدا را چنان سرمشق خود قرار داده بود که توانست بگوید:‏ «هر که مرا دیده است،‏ پدر را نیز دیده است.‏».‏ (‏یوحنا ۱۴:‏۹‏)‏ عیسی در گفتار و کردارش محبت خدا را منعکس کرد و به این طریق مردم را به خدا نزدیک کرد.‏ عیسی گفت:‏ «من راه و حقیقت و حیات هستم.‏ هیچ کس جز از طریق من نزد پدر نمی‌آید.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۶‏)‏ همچنین گفت:‏ «پرستندگان حقیقی،‏ پدر را در روح و راستی پرستش خواهند کرد؛‏ زیرا پدر در پی چنین پرستندگانی است.‏» (‏یوحنا ۴:‏۲۳‏)‏ تصوّر کنید!‏ یَهُوَه خدا در پس انسان‌هایی همچون شماست،‏ کسانی که بخواهند حقیقت و راستی را در مورد او بدانند.‏