Башталыш 29:1—35

29  Андан кийин Жакып чыгыштагы элдердин жерине жөнөдү+.  Ал жакка жетип, ал талаадан кудук көрдү. Анын жанында үч короо кой жатыптыр, анткени малды ошол кудуктан сугарышчу+. Кудуктун оозунда чоң таш бар эле+.  Малдын баары чогулганда, кудуктун оозундагы ташты жылдырып, койлорду сугарышчу. Анан ташты кайра ордуна жылдырып, кудуктун оозун жаап коюшчу.  Жакып койчулардан: «Агайын-туугандар, каяктан болосуңар?» — деп сурады. Алар: «Харандан»+,— деп жооп беришти.  Ошондо ал: «Нахордун+ небереси Лабанды+ тааныйсыңарбы?» — деди. Алар: «Тааныйбыз»,— дешти.  «Ал жакшы эле жүрөбү?» — деп сурады Жакып+. Алар: «Жакшы эле жүрөт. Тигине кызы Рахил+ койлорун айдап келатат»+,— дешти.  Жакып аларга: «Али түш оой элек. Малды айдап келе турган маал да боло элек. Койлорду сугарып алып, кайра жайгыла»+,— деди.  Алар болсо: «Малдын баарын чогултуп, кудуктун оозундагы ташты жылдырмайынча, койлорду сугара албайбыз»,— дешти.  Жакып алар менен сүйлөшүп турганда, Рахил+ атасынын койлорун айдап келип калды. Ал атасынын коюн кайтарчу+. 10  Жакып Лабан таякесинин кызын, кой айдап келген Рахилди, көргөндө кудуктун жанына барып, оозундагы ташты жылдырып, таякесинин койлорун сугарды+. 11  Анан Рахилди өөп+, катуу ыйлап жиберди+. 12  Ал Рахилге анын атасынын тууганы болорун+, Ребеканын уулу болорун айтты. Рахил болсо чуркап барып, атасына айтты+. 13  Лабан жээни Жакып жөнүндө укканда алдынан тосуп чыгыш үчүн чуркап жөнөдү+. Ал аны кучактап өөп, үйүнө алып барды+. Жакып ага башынан өткөндөрдүн баарын айтып берди. 14  Лабан ага: «Сен менин бир боорумсуң*»+,— деди. Жакып аныкында бир ай жашады. 15  Анан Лабан Жакыпка: «Сен мага тууган болгонуң үчүн+ эле бекер иштеп беришиң керекпи?+ Айтчы, акыңа эмне берейин?» — деди+. 16  Лабандын эки кызы бар эле. Улуусунун аты Лия+, кичүүсүнүкү Рахил болчу. 17  Лия сулуу эмес болчу*, ал эми Рахил+ мүчөсү келишкен, татынакай кыз эле+. 18  Жакып Рахилди сүйүп калгандыктан Лабанга: «Кенже кызыңыз Рахил үчүн сизге жети жыл иштеп берейин»+,— деди. 19  Лабан ага: «Аны бөлөк бирөөгө бергенден көрө, сага бергеним жакшы+. Меникинде жашай бер»,— деди. 20  Ошентип, Жакып Рахил үчүн жети жыл иштеди+. Бирок ага бир нече күн өткөндөй эле сезилди, анткени ал Рахилди жакшы көрчү+. 21  Анан Жакып Лабанга: «Кызматымдын мөөнөтү бүттү, аялыма жакындашым үчүн, эми аны мага бериңиз»,— деди+. 22  Ошондо Лабан ал жерде жашагандардын баарын чакырып, той өткөрдү+. 23  Кечинде болсо Жакыпка кызы Лияны, ал ага жакындашы үчүн, алып келди. 24  Лабан күңү Зилпаны Лияга күң кылып берди+. 25  Эртең менен Жакып жанында жаткан Лия экенин көрдү. Ошондо ал Лабанга: «Бул эмне кылганыңыз? Мен сизге Рахил үчүн иштеп бербедим беле? Мени эмнеге алдадыңыз?»+ — деди. 26  Лабан ага: «Бизде улуусунан мурда кичүүсүн күйөөгө бербейт. 27  Бул жуманы аягына чейин ушул аялың менен өткөр+. Андан кийин экинчисин да аласың, ал үчүн мага дагы жети жыл иштеп бересиң»+,— деди. 28  Жакып ошондой кылды: ал ошол жуманы аягына чейин ошол аялы менен өткөрдү. Анан Лабан ага кызы Рахилди аялдыкка берди. 29  Ошондой эле ал күңү Биланы+ Рахилге күң кылып берди. 30  Жакып Рахилге да жакындады. Ал Лияга караганда аны көбүрөөк сүйчү+. Ал Лабанга дагы жети жыл иштеп берди+. 31  Анын Лияны сүйбөгөнүн көрүп, Жахаба Лияга бала берди*+. Ал эми Рахилдин согончогу канаган жок+. 32  Лиянын боюна бүтүп, уул төрөп: «Жахаба менин бактысыз экенимди көрдү+, эми күйөөм мени жакшы көрөт» — деп, атын Рубейин* койду+. 33  Анын дагы боюна бүтүп, уул төрөп: «Анын мени сүйбөгөнүн көрүп*+, Жахаба мага муну да берди» — деп, атын Шымон* койду+. 34  Анан дагы боюна бүтүп, уул төрөп: «Эми күйөөм мага байланат, анткени мен ага үч уул төрөп бердим» — деп, атын Леби* койду+. 35  Лиянын дагы боюна бүтүп, уул төрөп: «Бул жолкусунда мен Жахабаны даңктайм» — деп, атын Жүйүт* койду+. Андан кийин төрөгөн жок.

Шилтемелер

Сөзмө-сөз: «сөөгүм жана денемсиң».
Сөзмө-сөз: «көздөрүндө оту жок болчу».
Сөзмө-сөз: «анын жатынын ачты».
Мааниси: «Карачы, уул экен!»
Сөзмө-сөз: «угуп».
Мааниси: «угат».
Мааниси: «байланып калуу».
Мааниси: «даңкталган».