Księga Rodzaju 16:1-16

16  A Saraj, żona Abrama, była niepłodna+. Miała egipską służącą o imieniu Hagar+.  Dlatego zwróciła się do Abrama: „Posłuchaj mnie, proszę! Jehowa sprawił, że nie mogę mieć dziecka. Współżyj więc z moją służącą. Może dzięki niej będę miała dzieci”+. I Abram wysłuchał prośby Saraj.  Wtedy Saraj wzięła swoją egipską służącą Hagar i dała ją swemu mężowi, Abramowi, za żonę. Stało się to po 10 latach pobytu Abrama w ziemi Kanaan.  Abram współżył z Hagar i ta zaszła w ciążę. Kiedy zdała sobie sprawę, że jest w ciąży, zaczęła pogardzać swoją panią.  W końcu Saraj powiedziała do Abrama: „To twoja wina, że spotyka mnie ta krzywda. Sama dałam ci* swoją służącą. Ale ona, gdy zobaczyła, że jest w ciąży, zaczęła mną pogardzać. Niech Jehowa osądzi, kto ma rację — ja czy ty”.  Abram odpowiedział: „Twoja służąca jest w twoich rękach. Zrób z nią, co uważasz za słuszne”. Wtedy Saraj zaczęła ją upokarzać i ta od niej uciekła.  Później anioł Jehowy znalazł ją koło źródła na pustkowiu, przy drodze do Szur+.  I zapytał: „Hagar, służąco Saraj, skąd przyszłaś i dokąd idziesz?”. Ona odparła: „Uciekam od mojej pani, Saraj”.  Anioł Jehowy powiedział: „Wróć do swojej pani i bądź wobec niej uległa”. 10  I anioł Jehowy dodał: „Pomnożę twoje potomstwo tak bardzo, że nie będzie go można policzyć”+. 11  Anioł Jehowy rzekł jeszcze: „Jesteś w ciąży i urodzisz syna. Nadasz mu imię Ismael*, bo Jehowa usłyszał o twojej udręce. 12  A on będzie jak dziki osioł*. Będzie walczył ze wszystkimi, a oni będą walczyli przeciwko niemu. I będzie mieszkał w pobliżu swoich braci*”. 13  Wówczas Hagar wzywała imienia Jehowy, który z nią rozmawiał, i powiedziała: „Ty jesteś Bogiem, który widzi wszystko*+. Mówiła też: „Czy nie patrzyłam tutaj na Tego, który mnie widzi?”. 14  Dlatego studnię tę nazwano Beer-Lachaj-Roj*. (Znajduje się ona między Kadeszem a Beredem). 15  Później Hagar urodziła Abramowi syna i Abram dał mu na imię Ismael+. 16  Gdy Hagar urodziła Ismaela, Abram miał 86 lat.

Przypisy

Dosł. „na twoją pierś”.
Imię to znaczy „Bóg słyszy”.
Lub „kułan”. Niektórzy uważają, że chodzi o zebrę. Być może wzmianka ta miała wskazywać na niezależną naturę Ismaela.
Możliwe też „będzie żył we wrogich stosunkach ze wszystkimi swoimi braćmi”.
Lub „który mnie widzi; który się objawia”.
Nazwa ta znaczy „studnia Żyjącego, który mnie widzi”.

Komentarze

Multimedia