Księga Rodzaju 17:1-27
17 Kiedy Abram miał 99 lat, ukazał mu się Jehowa, który powiedział do niego: „Jestem Bogiem Wszechmocnym. Służ mi wiernie* i bądź nienaganny*.
2 A ja dotrzymam przymierza z tobą+ i obdarzę cię bardzo licznym potomstwem”+.
3 Wtedy Abram padł na twarz przed Bogiem, który mówił dalej:
4 „Zawarłem z tobą przymierze+ i na pewno zostaniesz ojcem wielu narodów+.
5 Nie będziesz już nosił imienia Abram*, ale będziesz się nazywał Abraham*, bo uczynię cię ojcem wielu narodów.
6 Dam ci bardzo liczne potomstwo i będą się od ciebie wywodzić narody, a wśród twoich potomków będą królowie+.
7 „Dotrzymam swojego przymierza — przymierza wiecznego, które zawarłem z tobą+ i z twoim potomstwem i które będzie obowiązywać przez wszystkie kolejne pokolenia — i będę Bogiem dla ciebie i dla twojego potomstwa.
8 Ziemię, w której mieszkasz jako cudzoziemiec — całą ziemię Kanaan — dam tobie oraz twoim potomkom+ i będzie waszą własnością na zawsze. I będę ich Bogiem”+.
9 Bóg powiedział jeszcze do Abrahama: „A ty masz zachowywać moje przymierze, ty i twoi potomkowie przez wszystkie kolejne pokolenia.
10 To jest moje przymierze z tobą, które ty i twoje potomstwo będziecie zachowywać: Każdy mężczyzna* wśród was ma zostać obrzezany+.
11 Macie obciąć swoje napletki*. Będzie to znakiem przymierza między mną a wami+.
12 Każdy chłopiec urodzony w domu ma zostać obrzezany w ósmym dniu życia+. Obrzezany ma być też każdy chłopiec lub mężczyzna, który nie należy do twojego potomstwa, ale został nabyty za pieniądze od cudzoziemca. Tak będziecie robić przez wszystkie pokolenia.
13 Każdy mężczyzna urodzony w twoim domu i każdy nabyty za twoje pieniądze ma zostać obrzezany+. Moje przymierze, którego znak będziecie nosić na swoim ciele, będzie trwałe.
14 A mężczyzna*, który nie da się obrzezać*, zostanie zgładzony*. Złamał moje przymierze”.
15 Następnie Bóg rzekł do Abrahama: „Nie nazywaj już swojej żony imieniem Saraj*+, bo odtąd będzie się nazywać Sara*.
16 Pobłogosławię jej i sprawię, że urodzi ci syna+. Pobłogosławię jej i będą się od niej wywodzić narody, a wśród jej potomków będą królowie”.
17 Słysząc to, Abraham padł na twarz. Potem zaczął się śmiać i powiedział do siebie+: „Czy stuletni mężczyzna może zostać ojcem i czy Sara, kobieta dziewięćdziesięcioletnia, może jeszcze urodzić dziecko?”+.
18 Abraham rzekł zatem do prawdziwego Boga: „Oby Ismael cieszył się Twoim błogosławieństwem!”+.
19 Na to Bóg odpowiedział: „Sara, twoja żona, na pewno urodzi ci syna i nazwiesz go Izaak*+. I zawrę z nim przymierze. Będzie to wieczne przymierze obejmujące jego potomstwo+.
20 Ale wysłuchałem cię też w sprawie Ismaela. Pobłogosławię mu, uczynię go płodnym i obdarzę bardzo licznym potomstwem. Sprawię, że od niego będzie się wywodzić 12 naczelników i stanie się ojcem wielkiego narodu+.
21 Jednak moje przymierze zawrę z Izaakiem+, którego Sara urodzi ci za rok o tej porze”+.
22 Bóg przestał rozmawiać z Abrahamem i odszedł.
23 Wtedy Abraham wziął Ismaela, swojego syna, i wszystkich, którzy się urodzili w jego domu, i każdego, kogo nabył za pieniądze — każdego mężczyznę spośród swoich domowników — i tego dnia ich obrzezał*, tak jak mu powiedział Bóg+.
24 Abraham miał 99 lat, gdy został obrzezany*+.
25 A Ismael miał 13 lat, gdy został obrzezany*+.
26 Abraham i jego syn, Ismael, zostali obrzezani tego samego dnia.
27 Razem z Abrahamem zostali obrzezani wszyscy mężczyźni spośród jego domowników — każdy urodzony w domu i każdy nabyty za pieniądze od cudzoziemca.
Przypisy
^ Dosł. „chodź przede mną”.
^ Lub „niewinny”.
^ Imię to znaczy „ojciec jest wysoki; ojciec jest wywyższony”.
^ Imię to znaczy „ojciec mnóstwa”.
^ Chodzi o każdą osobę płci męskiej, w tym również chłopców.
^ Lub „macie się obrzezać”.
^ Dosł. „odcięty od swojego ludu”.
^ Lub „któremu nie zostanie obcięty napletek”.
^ Lub „dusza”.
^ Imię to może znaczyć „kłótliwa”.
^ Imię to znaczy „księżniczka”.
^ Imię to znaczy „śmiech”.
^ Lub „obciął im napletki”.
^ Lub „gdy obcięto mu napletek”.
^ Lub „gdy obcięto mu napletek”.