เราเรียนอะไรได้จากตราประทับในสมัยโบราณ?
ตราประทับเป็นอุปกรณ์ขนาดเล็กที่มีรูปแกะสลัก มักจะใช้ประทับบนดินเหนียวหรือขี้ผึ้ง ตราประทับมีรูปร่างหลายแบบ มีทั้งทรงกรวย สี่เหลี่ยม ทรงกระบอก หรือแม้แต่หัวสัตว์ ตราประทับจะแสดงความเป็นเจ้าของ หรือรับรองเอกสารและอาจใช้เพื่อปิดผนึกถุง หรือป้องกันไม่ให้เปิด เช่น ประตู หรือทางเข้าอุโมงค์ฝังศพ
ตราประทับทรงกระบอกรูปดาริอัสที่ 1 ซึ่งเป็นผู้ปกครองเปอร์เซียกำลังล่าสัตว์ และดินเหนียวที่ถูกประทับด้วยตรานั้น
มีวัสดุหลายอย่างที่ใช้ทำตราประทับได้ ไม่ว่าจะเป็นกระดูก หินปูน โลหะ พลอยเนื้ออ่อน หรือไม้ ตราประทับบางอันมีชื่อของเจ้าของตราและชื่อพ่อของเขาสลักอยู่ หรือบางอันสลักตำแหน่งของเจ้าของตรา
เพื่อรับรองเอกสารฉบับหนึ่ง เจ้าของตราจะประทับตราบนดินเหนียว ขี้ผึ้ง หรือวัสดุอื่นที่อ่อนนุ่มลงบนเอกสารนั้น (โยบ 38:14) หลังจากนั้นวัสดุดังกล่าวจะแข็งตัวและจะป้องกันไม่ให้คนอื่นเปิดเอกสารนั้น
ตราประทับอาจถูกใช้เพื่อมอบอำนาจ
อาจมีการมอบตราประทับให้คนอื่นเพื่อแสดงว่าเจ้าของตราได้มอบอำนาจให้คนนั้นทำหน้าที่แทน ตัวอย่างหนึ่งก็คือ ฟาโรห์แห่งอียิปต์และโยเซฟชายชาวฮีบรูซึ่งเป็นลูกชายของยาโคบ โยเซฟเคยเป็นทาสในอียิปต์ ต่อมา เขาติดคุกอย่างไม่ยุติธรรม ในที่สุดฟาโรห์ปล่อยเขาและแต่งตั้งเขาให้เป็นนายกรัฐมนตรี คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า “ฟาโรห์ถอดแหวนตราออกจากนิ้วมาสวมให้โยเซฟ” (ปฐมกาล 41:42) เนื่องจากแหวนนั้นมีตราประทับของฟาโรห์ ตอนนี้โยเซฟจึงมีอำนาจในการทำหน้าที่สำคัญแทนฟาโรห์
ราชินีเยเซเบลของอิสราเอลโบราณวางแผนฆ่าชายคนหนึ่งที่ชื่อนาโบทโดยใช้ตราประทับของสามี เธอเขียนจดหมายถึงพวกผู้นำในนามของกษัตริย์อาหับ และบอกพวกเขาให้กล่าวหานาโบทซึ่งเป็นผู้บริสุทธิ์ว่าเขาแช่งด่าพระเจ้า เธอประทับตราของกษัตริย์ลงบนจดหมาย และแผนร้ายของเธอก็สำเร็จ—1 พงศ์กษัตริย์ 21:5-14
กษัตริย์อาหะสุเอรัสแห่งเปอร์เซียใช้แหวนตราประทับเพื่อให้คำสั่งมีผลบังคับใช้—เอสเธอร์ 3:10, 12
เนหะมีย์ผู้เขียนคัมภีร์ไบเบิลบอกว่าพวกเจ้านาย คนเลวี และปุโรหิตยืนยันข้อตกลงเป็นลายลักษณ์อักษรโดยใช้ตราประทับของพวกเขา—เนหะมีย์ 1:1; 9:38
คัมภีร์ไบเบิลพูดถึงสองเหตุการณ์ที่มีการใช้ตราประทับเพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้าออก เมื่อผู้พยากรณ์ดาเนียลถูกโยนลงไปในบ่อสิงโต ก็มี “หินก้อนหนึ่งถูกนำมาปิดที่ปากบ่อ” จากนั้น กษัตริย์ดาริอัสผู้ปกครองของมีเดียและเปอร์เซีย “เอาแหวนของเขาและแหวนของพวกขุนนางมาประทับตราลงบนหิน จะได้ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปลงคำสั่งนี้ได้”—ดาเนียล 6:17
เมื่อศพของพระเยซูถูกเก็บไว้ในอุโมงค์ พวกศัตรูของท่าน “ประทับตราบนหินที่ปิดปากอุโมงค์” (มัทธิว 27:66) หนังสืออธิบายคัมภีร์ไบเบิลที่ให้ความเห็นเกี่ยวกับรายละเอียดในหนังสือมัทธิว โดยเดวิด แอล. เทอร์เนอร์ บอกว่า ถ้าตราประทับนั้นมาจากรัฐบาลโรมัน “ตราประทับนั้นก็จะเป็นดินเหนียวหรือขี้ผึ้งที่คลุมรอยแยกระหว่าง . . . หินกับปากทางเข้าอุโมงค์”
ตราประทับในสมัยโบราณสามารถสอนเราให้รู้เกี่ยวกับเรื่องราวในอดีต นักโบราณคดีและนักประวัติศาสตร์จึงให้ความสนใจตราประทับมาก ที่จริง การศึกษาตราประทับได้กลายมาเป็นสาขาหนึ่งที่มีความสำคัญ
