Бәзи динларда Микаилни «әвлия Микаил» дәпму атилиду. Бу исим «Худаға охшаш ким бар?» дегән мәнаға егә a (Даниял 12:1; Вәһий 12:7). Микаил өз исминиң мәнасиға мас һәрикәт қилип, Худаниң һөкүмранлиғини һимайә қилиду вә Униң дүшмәнлиригә қарши җан қилиду. Бу исим Әйса Мәсиһкә йәр йүзигә келишидин илгири берилгән вә у йәрдики хизмитини тамамлиғандин кейинму бу исимға егә болуп қалған. Мәсилән, Муса пәйғәмбәр өлгәндин кейин Микаил Шәйтан билән таллаш-тартиш қилған вә бир пәриштигә Худаниң хәвирини Даниял пәйғәмбәргә йәткүзүшкә ярдәм бәргән (Даниял 10:13, 21; Йәһуда 9).

 Немә үчүн Әйса Мәсиһниң баш пәриштә Микаил дәп атилиши мәнтиқийгә уйғун екәнлигини көрүп чиқиң.

•   Микаил баш пәриштидур (Йәһуда 9). «Баш пәриштә» дегән сөз-ибарә Муқәддәс Язмиларниң пәқәт икки айитидә учрайду. Бу сөз-ибарә пәқәт бирла пәриштиниң бу нам-унванға егә екәнлигини көрситиду. Айәтләрдин биридә тирилдүрүлгән һәзрити Әйса «өзи асмандин... баш пәриштиниң авази... билән чүшиду» дейилгән (Салоникилиқларға 1-хәт 4:16). Һәзрити Әйса баш пәриштиниң авази билән асмандин чүшиду, чүнки у баш пәриштә Микаилниң өзидур.

•   Микаил пәриштиләр қошунини башқуриду. «Микаил вә униң пәриштилири әҗдиһаға [Шәйтанға]... қарши җәң қилди» (Вәһий 12:7). Микаил асманда чоң һоқуққа егә болғач, «баш шаһзадиләрдин бири» яки «чоң шаһзадә» дәп атилиду (Даниял 10:13, 21; 12:1). Бундақ нам-унванлар шуни көрситидуки, Муқәддәс китап тәтқиқатчиси Дэйвид Он ейтқандәк, Микаил «пәриштиләрниң қошуниниң баш командинидур».

   Йәнә Муқәддәс китапта һәзрити Әйсаниңму пәриштиләр қошунини башқуруватқанлиғи тилға елиниду. У йәрдә: «Әйсаниң асмандин униң қудрәтлик пәриштилири билән аян болған вақтида... лавулдиған отта... интиқам алиду» (Салоникилиқларға 2-хәт 1:7, 8; Мәтта 16:27). «Асманға көтирилгәндин кейин Мәсиһ Пәрвәрдигарниң оң йенида олтарди вә униңға пәриштиләр, һакимийәтләр һәм күчләр бойсундурулди» (Петрусниң 1-хети 3:21, 22). Худа муқәддәс пәриштиләрни башқуруш үчүн икки команданни, йәни Әйсани һәм Микаилни таллиған болса, бу ғәлитә болуп көрүнгән болатти. Шуниң билән Әйса Мәсиһниң баш пәриштә Микаил дәп атилиши мәнтиқийгә уйғун.

•   Микаил һечқачан болуп бақмиған апәтлик бир дәвирдә мәйданға чиқиду (Даниял 12:1). Даниял китавида «мәйданға чиқиш» дегән сөз-ибарә адәттә падишаниң алаһидә ишларни қилмақчи екәнлигини тәсвирләш үчүн ишлитилгән (Даниял 11:2—4, 21). Язмиларда «Худаниң Сөзи» дәпму аталған Әйса Мәсиһ «Падишаларниң Падишаси» сүпитидә алаһидә бир ишни қилиду, йәни Худаниң барчә дүшмәнлирини йоқ қилиду вә Униң хәлқини һимайә қилиду (Вәһий 19:11—16). У буни дуния яритилғандин бу ян көрүлүп бақмиған дәһшәтлик балаю апәт вақтида әмәлгә ашуриду (Мәтта 24:21, 42).