مزمور ۹:۱-۲۰
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛ با سبک «موت‌لَبِن.»* ترانه‌ای از داوود.*
א [الف]
۹ ای یَهُوَه، تو را با تمام دلم ستایش می‌کنم،و دربارهٔ کارهای شگفت‌انگیز تو صحبت می‌کنم.
۲ ای خدای متعال، تو شادی من هستی و به تو افتخار می‌کنم؛من برای ستایش نامت سرود می‌خوانم.*
ב [ب]
۳ وقتی دشمنانم عقب‌نشینی کنند،در حضور تو می‌افتند و نابود می‌شوند.
۴ تو از حق من دفاع می‌کنی؛تو بر تخت نشسته‌ای و عادلانه داوری می‌کنی.
ג [ج]
۵ تو ملت‌ها را توبیخ کرده‌ای و شریران را از بین برده‌ای؛تو نامشان را برای همیشه از صفحهٔ روزگار پاک کرده‌ای.
۶ دشمنان برای همیشه نیست و نابود شده‌اند؛تو شهرهایشان را از بیخ و بُن ویران کرده‌ای،و دیگر کسی از آن‌ها یاد نمی‌کند.
ה [هـ]
۷ اما یَهُوَه تا ابد پادشاه است؛او تختش را برای داوری برقرار کرده است.
۸ او ساکنان زمین را عادلانه داوری خواهد کرد؛او برای ملت‌ها احکام* عادلانه‌ای صادر خواهد کرد.
ו [و]
۹ یَهُوَه پناهگاه امنی است برای رنج‌دیدگان؛پناهگاه امنی در دوران سخت.
۱۰ کسانی که نام تو را می‌شناسند، به تو توکّل می‌کنند،چون تو ای یَهُوَه، هرگز کسانی را که به دنبال تو هستند ترک نمی‌کنی.
ז [ز]
۱۱ برای ستایش یَهُوَه که در صَهیون ساکن است، سرود بخوانید!کارهای او را به قوم‌ها اعلام کنید،
۱۲ چون او رنج‌دیدگان را به یاد می‌آورد و انتقام خونشان را می‌گیرد،و فریاد کمکشان را فراموش نمی‌کند.
ח [ح]
۱۳ ای یَهُوَه، ببین کسانی که از من متنفرند، چطور عذابم می‌دهند.بر من رحم کن* و مرا از چنگ مرگ نجات بده،
۱۴ تا تو را به خاطر کارهایت، کنار دروازه‌های شهر* صَهیون ستایش کنم،و به خاطر این که مرا نجات داده‌ای شادی کنم.
ט [ط]
۱۵ ملت‌ها در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند؛آن‌ها* در دامی که برای دیگران گذاشته بودند، گرفتار شده‌اند.
۱۶ یَهُوَه به دلیل داوری‌هایی که به اجرا می‌گذارد، معروف است.
شریران در دامی که به دست خودشان گذاشتند گرفتار شده‌اند.
هِجایون.* (سِلاه)
י [ی]
۱۷ شریران و تمام ملت‌هایی که خدا را فراموش کرده‌اند،به قبر* می‌روند و نابود می‌شوند.
۱۸ اما خدا فقیران را فراموش نمی‌کند،و امید فروتنان هیچ وقت از بین نمی‌رود.
כ [ک]
۱۹ ای یَهُوَه، بلند شو و ملت‌ها را داوری کن!
نگذار انسان* بر تو پیروز شود!
۲۰ ای یَهُوَه، ملت‌ها را به ترس و وحشت بیندازتا بدانند که انسان‌هایی فانی هستند و بس! (سِلاه)
پاورقی‌ها
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ احتمالاً مزمور ۹ و ۱۰ هر دو یک شعر بودند و حرف اول بیت‌های آن شعر، به ترتیبِ حروف الفبای عبری بود.
^ یا: «آهنگ می‌سازم.»
^ یا: «احکام قضایی.»
^ یا: «لطفت را نصیب من کن.»
^ تحت‌اللفظی: «دختر.»
^ یا: «پاهایشان.»
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «شیول.» رجوع به واژه‌نامه: «شیول.»
^ یا: «انسان فانی.»
