“पतिहरूले आ-आफ्नो पत्नीलाई आफ्नो शरीरलाई जस्तै प्रेम गर्नुपर्छ। जसले आफ्नी पत्नीलाई प्रेम गर्छ, उसले आफूलाई प्रेम गर्छ किनकि कुनै मानिसले आफ्नो शरीरलाई कहिल्यै घृणा गर्दैन बरु त्यसलाई . . . खुवाउँछ अनि स्याहार्छ।”—एफिसी ५:२८, २९.

परिवारको शिर पति हुन्‌। (एफिसी ५:२३) असल पति नम्र हुन्छन्‌ र तिनले अरूबाट बढ्‌तै माग गर्दैनन्‌। तिनले आफ्नी पत्नीको मोल गर्छन्‌ र उनको भौतिक अनि भावनात्मक आवश्‍यकताको ख्याल राख्छन्‌। तिनी पत्नीलाई खुसी राख्न मेहनत गर्छन्‌, सधैँ आफ्नो कुरामा मात्र ध्यान दिँदैनन्‌। (फिलिप्पी २:४) तिनी आफ्नी पत्नीसित खुलस्त कुरा गर्छन्‌ र उनको कुरा ध्यान दिएर सुन्छन्‌। तिनी आफ्नी पत्नीसित “रिसले चूर” हुँदैनन्‌ वा उनलाई शारीरिक अथवा भावनात्मक रूपमा चोट पुऱ्‍याउँदैनन्‌।—कलस्सी ३:१९.

“पत्नीले पनि आफ्नो पतिको गहिरो आदर गर्नुपर्छ।”—एफिसी ५:३३.

पत्नीले आफ्नो पतिको आदर गर्दा अनि तिनका निर्णयहरूलाई समर्थन गर्दा परिवारमा शान्ति कायम गर्न मदत गरिरहेकी हुन्छिन्‌। पतिले गल्ती गर्दा उनी तिनलाई होच्याउँदिनन्‌ बरु नम्र हुँदै पतिको आदर गर्छिन्‌। (१ पत्रुस ३:४) कुनै समस्याबारे आफ्नो पतिसित कुरा गर्नुपर्दा कुन समयमा त्यसो गर्दा उपयुक्‍त हुन्छ भनेर उनी विचार गर्छिन्‌ र आदरपूर्वक तिनीसित कुरा गर्छिन्‌।—उपदेशक ३:७.

‘पुरुष आफ्नी पत्नीसित बस्छ र तिनीहरू एउटै शरीर हुन्छन्‌।’—उत्पत्ति २:२४.

पुरुष र स्त्री वैवाहिक बन्धनमा बाँधिएपछि तिनीहरूबीचको सम्बन्ध घनिष्ठ हुन्छ। त्यसैले आफ्नो वैवाहिक सम्बन्धलाई बलियो बनाइराख्न पति-पत्नीले एकअर्कासित खुलेर कुराकानी गर्नुपर्छ र माया देखाउँदै एकअर्काको लागि सानातिना काम गरिदिन पनि तयार हुनुपर्छ। तिनीहरू अवैध यौनसम्बन्धदेखि अलग्गै रहेर एकअर्काप्रति वफादार भइरहनुपर्छ। एकअर्काप्रति वफादार नहुँदा त्यसले गहिरो चोट पुऱ्‍याउँछ। यसले एकअर्काको भरोसा तोड्‌नुका साथै परिवार टुक्र्‌याउन पनि सक्छ।—हिब्रू १३:४.

“बालकलाई सही बाटोमा लगाऊ; बुढेसकालमा पनि उसले त्यो त्याग्नेछैन।”—हितोपदेश २२:६.

छोराछोरीलाई सिकाउने जिम्मेवारी ईश्‍वरले आमाबुबालाई दिनुभएको छ। यसमा उनीहरूलाई राम्रो आनीबानी सिकाउनु र उनीहरूको लागि असल उदाहरण बसाल्नु समावेश छ। (व्यवस्था ६:६, ७) छोराछोरीले बदमासी गर्दा बुद्धिमान्‌ आमाबुबाले रिसको झोकमा प्रतिक्रिया देखाउँदैनन्‌। उनीहरू ‘सुन्‍नलाई सधैँ तयार हुन्छन्‌, बोल्नलाई हतार गर्दैनन्‌ अनि हतपती रिसाउँदैनन्‌।’ (याकुब १:१९) छोराछोरीलाई अनुशासन दिनुपरेमा आमाबुबाले रिसको झोकमा नभई मायालु तरिकामा त्यसो गर्छन्‌।

“हे छोराछोरी हो, . . . आफ्ना आमाबुबाप्रति आज्ञाकारी होओ। . . . ‘तिमीले आफ्नो बुबा र आमाको आदर गर्नू।’”—एफिसी ६:१, २.

छोराछोरीले आमाबुबाको आज्ञा पालन गर्नुपर्छ र तिनीहरूको गहिरो आदर गर्नुपर्छ। छोराछोरीले आमाबुबालाई आदर देखाउँदा परिवारमा आनन्द र शान्ति छाउँछ। वयस्क छोराछोरीले आमाबुबाको राम्ररी रेखदेख गरेर तिनीहरूको आदर गर्छन्‌। यसमा घरलाई व्यवस्थित राख्न मदत गर्नु अनि आमाबुबालाई आर्थिक सहयोग गर्नु समावेश हुन सक्छ।—१ तिमोथि ५:३, ४.