Лавийлар 19:1—37

19  Йәһва Худа Мусаға сөзләп, мундақ деди:  «Барлиқ Исраил оғуллири җәмийитигә җакалиғин: “Силәр муқәддәс болуңлар, чүнки Мән силәрниң Худайиңлар Йәһва муқәддәсмән.  Һәрқайсиңлар ата-анаңдин қорқуңлар һәм Мениң шәнбилиримни сақлаңлар. Мән Йәһва силәрниң Худайиңлар.  Бутларға мураҗиәт қилмаңлар вә илаһларни өзәңларға ясимаңлар. Мән Йәһва силәрниң Худайиңлар.  Йәһваға течлиқ қурбанлиқни сойғанда, уни илтипат тепиш үчүндәк союңлар.  Қурбанлиқ әкәлгән күнидә һәм әтиси уни йәңлар, үчинчи күнигә қалдуқлири қалса, көйдүрүветиңлар.  Әгәр кимду-бирси қалдуқларни үчинчи күни йесә, бу жиркиничлик болуп, силәргә илтипат әкәлмәйду.  Ким уни йесә, өзидә гунайини көтириду, чүнки у Йәһваниң муқәддәс нәрсисини напаклиған болуп, у җан хәлқидин қирилиду.  Йериңларда омини оруғанда, етизиңниң четигичә орума вә қалған башақларни жиғма. 10  Шундақла үзүмзарлиғиңни ахириғичә жиғма, қалған сапақларни тәрмә; буни намратқа вә мусапирға қоюп қой. Мән Йәһва силәрниң Худайиңлар. 11  Оғрилимаңлар, ялған сөзлимәңлар вә бир-бириңларни алдимаңлар. 12  Мениң исмим билән ялғанчилиқта қәсәм ичмәңлар вә Пәрвәрдигариңниң исмини булғима. Мән Йәһва. 13  Достуңни хапа қилма вә булаңчилиқ қилма. Ялланған ишчиниң һәққи әтигәнгичә сениңда қонмаслиғи лазим. 14  Паңни тиллима вә қарғуниң алдида тосалғу қойма. Худайиң Йәһвадин қорққин. Мән Йәһва. 15  Сотта һәққанийсизлиқ, намратқа иккийүзлүк, байға болса үз-хәтирилик қилма. Кишигә адил һөкүм чиқарғин. 16  Хәлқиңдә сөз тошума вә достуңниң қенини издимә. Мән Йәһва. 17  Жүригиңдә қериндишиңниң дүшмини болма, йеқиниңниң әйивини ачқин һәм униң үчүн гуна тартмайсән. 18  Адавәт алма вә хәлқиңниң кишилиригә өчлүгүң болмисун, лекин өзгини өзәңдәк яхши көргин. Мән Йәһва. 19  Мениң әмирлиримни сақлаңлар, мелиңни башқа түрлүк малниң нәсли билән четиштурма. Етизлириңни һәр яңза уруқлар билән тәрмә. Һәртүрлүк жиптин, жүң билән зиғирдин тикилгән кийимни киймә. 20  Әгәр бирси аял билән йетип, униңға уруғини төксә һәм у аял бирсиниң қули болуп, бир әр киши билән вәдилишип, амма техи сетивелинмиған болса, яки азатлиққа чиқмиған болса, ундақта уларни җазалаш керәк, лекин өлүм билән әмәс, чүнки у аял техи әркин әмәстур. 21  У әр киши Йәһваға учришиш чедириниң киришигә әйип қурбанлиғи, қойни, әкәлсун. 22  Шуниң билән роһаний уни Йәһва алдида әйип қурбанлиғи билән тазилайду. Униң гунайи кәчүрүлиду. 23  Силәр Йәһва Худа бериватқан йәргә келип, мевә әкелидиған дәрәқни тикип, униң мевилирини үч жил давамида хәтнә қилинмиған дәп санаңлар. Уларни йейишкә болмайду. 24  Төртинчи жили униң барлиқ мевилирини Йәһваниң мәйрәмлиригә беғишлаңлар. 25  Бәшинчи жили болса, униң мевилирини жиғип, йесәңлар болиду. Мән Йәһва силәрниң Худайиңлар. 26  Гөшни қан билән йемәңлар, сехирлиқ қилмаңлар вә пал ачмаңлар. 27  Чекәңлардики чечиңларни қисқа қирқимаңлар вә сақилиңларниң чәтлирини бузмаңлар. 28  Өлгән адәм үчүн тәнлириңларни кәсмәңлар вә өзәңларға бәлгү чәкмәңлар. Мән Йәһва. 29  Қизиңни паһишивазлиққа қоюп берип, уни булғима. Шундақ болса, йәр бузуқчилиққа толуп, қанунсизлиққа тошиду. 30  Мениң шәнбиликлиримни сақлаңлар һәм Мениң ибадәтханамни һөрмәтләңлар. Мән Йәһва. 31  Әрваларни чақиридиғанларға мураҗиәт қилмаңлар вә сехиргәрләргә бармаңлар. Өзәңларни улардин булғимаңлар. Мән Йәһва, силәрниң Худайиңлар. 32  Ақчачлиқниң алдида өрә турғин вә қериға һөрмәт көрсәткин. Пәрвәрдигариң Худадин қорққин. Мән Йәһва. 33  Йериңларға мусапир келип җайлашса, уни хорлимаңлар. 34  Силәрдә маканлашқан мусапир силәр үчүн өзәңларниң турғунидәк болсун, уни өзәңни сөйгәндәк сөй: чүнки силәрму Мисир йеридә мусапир болғандиңлар. Мән Йәһва, силәрниң Худайиңлар. 35  Сотта, өлчәмдә, таразида вә көләмдә һәқсизлиқни қилмаңлар. 36  Силәрниң таразаңлар, өлчәм ташлириңлар, ефариңлар, гиниңлар тоғра болсун. Мән силәрни Мисир йеридин елип чиққан Йәһва, силәрниң Худайиңлар. 37  Мениң барлиқ әмирлиримни һәм барлиқ һөкүм қарарлиримни сақлап, уларни орунлаңлар. Мән Йәһвадурмән”».

Изаһәтләр