1. சூ-ரி-யன் எ-ழுந்-து மு-கம் காட்-டும் முன்-னே,

அ-ரை தூக்-கத்-தோ-டே

எ-ழுந்-தி-டு-வோ-மே, நாங்-க-ளே!

புன்-ன-கை பூக்-க-வே சந்-திப்-போம் ஆட்-க-ளை!

செய்-தி-யைக் கேட்-டா-லும்,

கேட்-கா-மல் போ-னா-லும், சொல்-வோ-மே!

2. சூ-ரி-யன் ம-றைந்-து இ-ருள் சூழ்ந்-த பின்-னே,

உ-டல் சோர்ந்-தா-லு-மே

உள்-ளம் துள்-ளி-டு-மே ம-கிழ்ந்-தே!

சந்-தோ-ஷ சே-வைக்-கு ஈ-டி-ணை இல்-லை-யே!

தே-வ-னின் ஆ-சிக்-கு

என்-று-மே வா-னம்-தான் எல்-லை-யே!