Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

De zienswijze van de bijbel

Zal diplomatie wereldvrede brengen?

Zal diplomatie wereldvrede brengen?

WILT u graag dat er een eind komt aan alle oorlogen? Ongetwijfeld moet er een diplomatieke oplossing zijn voor nationale en internationale conflicten. Veel mensen denken dat als wereldleiders maar zouden samenwerken, het met oorlog gedaan zou zijn. Maar het is ook goed mogelijk dat u teleurgesteld bent in de resultaten van diplomatie. Al eeuwenlang hebben diplomaten verdragen bekrachtigd, resoluties opgesteld en topconferenties gehouden. Maar er zijn slechts enkele kwesties definitief opgelost.

De bijbel vertelt veel over diplomatie en vrede. Er staat een antwoord in op de volgende vragen: Hoe komt het dat diplomatie in deze tijd geen vrede tot stand brengt? Moeten christenen in de diplomatie gaan? Hoe zal er uiteindelijk echte vrede komen?

Waarom is er geen vrede?

Een aantal bijbelverslagen laat zien hoe vrede tot stand kan komen door persoonlijk contact. Zo overtuigde Abigaïl David en zijn leger er op beleidvolle wijze van geen wraak te nemen op haar huisgezin (1 Samuël 25:18-35). Jezus vertelde een illustratie over een koning die geen andere verstandige keuze had dan gezanten te sturen en om vrede te smeken (Lukas 14:31, 32). De bijbel erkent dus dat bepaalde vormen van diplomatie conflicten kunnen oplossen. Maar waarom hebben vredesonderhandelingen dan vaak zo weinig succes?

De bijbel heeft nauwkeurig voorzegd dat onze tijd moeilijk zou zijn. Vanwege de goddeloze invloed van Satan de Duivel zouden mensen niet „ontvankelijk voor enige overeenkomst” zijn, maar „heftig, zonder liefde voor het goede, verraders, onbezonnen [en] opgeblazen van trots” (2 Timotheüs 3:3, 4; Openbaring 12:12). Daarnaast profeteerde Jezus dat het besluit van het huidige samenstel van dingen gekenmerkt zou worden door „oorlogen en berichten van oorlogen” (Markus 13:7, 8). Wie kan ontkennen dat ze sterk zijn toegenomen? Is het dan verwonderlijk dat pogingen van landen om tot vrede te komen vaak vergeefs blijken?

Denk ook eens aan het volgende: hoewel een diplomaat misschien zijn best doet om conflicten te voorkomen, is het zijn voornaamste doel om de belangen van zijn eigen land te bevorderen. Dat is waar het bij politieke diplomatie in wezen om gaat. Moeten christenen zich met zulke dingen bezighouden?

De diplomaten van deze wereld bezitten, ongeacht hun motieven, noch het vermogen noch de macht om permanente oplossingen uit te denken

Christenen en diplomatie

De bijbel geeft het advies: „Stelt uw vertrouwen niet op edelen, noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort” (Psalm 146:3). Hieruit blijkt dat de diplomaten van deze wereld, ongeacht hun motieven, noch het vermogen noch de macht bezitten om permanente oplossingen uit te denken.

Toen Jezus voor Pontius Pilatus terechtstond, zei hij: „Mijn koninkrijk is geen deel van deze wereld. Indien mijn koninkrijk een deel van deze wereld was, zouden mijn dienaren hebben gestreden, opdat ik niet aan de joden overgeleverd zou worden. Maar mijn koninkrijk is nu eenmaal niet uit deze bron” (Johannes 18:36). Vredesplannen zijn vaak gekleurd door nationalistische haat en politiek eigenbelang. En dus vermijden ware christenen betrokkenheid bij de conflicten van deze wereld en bij diplomatieke inspanningen.

Betekent dit dat christenen onverschillig zijn en geen interesse hebben in de wereldgebeurtenissen? Zijn ze ongevoelig voor menselijk lijden? Nee. Gods ware aanbidders worden in de bijbel juist beschreven als personen die „zuchten en kermen” over de slechte dingen die om hen heen gebeuren (Ezechiël 9:4). Christenen vertrouwen er eenvoudig op dat God vrede zal brengen, zoals hij beloofd heeft. Denkt u dat vrede betekent dat er geen oorlog meer is? Gods koninkrijk zal dat zeker tot stand brengen (Psalm 46:8, 9). Maar daarnaast zal het garanderen dat alle bewoners van de aarde in de volste zin van het woord zekerheid en welzijn genieten (Micha 4:3, 4; Openbaring 21:3, 4). Zo’n superieure vrede kan nooit bereikt worden door diplomatie of menselijke organisaties die de vrede proberen te „handhaven”.

Bijbelprofetieën en de geschiedenis laten duidelijk zien dat het alleen maar tot teleurstelling leidt als men erop vertrouwt dat menselijke diplomatie vrede zal brengen. Degenen die hun hoop op Jezus Christus vestigen en Gods koninkrijk ondersteunen, zullen hun verlangen naar ware vrede gerealiseerd zien. Meer dan dat: ze zullen er eeuwig van genieten! — Psalm 37:11, 29.